Villa Sanoer

Horizontal tabs

Beschrijving

Villa Sanoer in Wageningen is gebouwd in opdracht van de familie De Vries. Kapitein de Vries voer op de koopvaardij naar het toenmalige Nederlands-Indië. De villa is genoemd naar het Balinese dorp Sanoer, aan wiens bewoners kapitein De Vries zijn leven dankte toen hij schipbreuk leed voor de kust van Bali. 

De Vries was handelaar. Met zijn in de handel verdiend kapitaal schafte de familie circa negen hectare grond aan om een buitenplaats te stichten aan de oostkant van Wageningen. Het terrein omvatte zowel landbouwgrond als bos, alsmede een zogenaamde wildgraaf: een wal met greppel, die wild buiten de akkers moest houden. Bij het terrein hoorde ook een deel van de Geertjesweg, een vroegere schaapsdrift naar de heidegronden.

Neoclassicistisch

Als ontwerper van de tuin werd Johan Lombarts aangetrokken. Lombarts was een leerling van de beroemde Parijse landschapsarchitect Edouard André (1840-1911). In 1887 maakte hij het ontwerp voor een tuin in landschapsstijl, gecombineerd met geometrische structuren. Het was moeilijk iemand te vinden die de realisatie van het ontwerp kon uitvoeren. Pas in 1889 werd een hovenier uit Velp gevonden die het karwei aanpakte.

Twee jaar had hij nodig. Nadat het klaar was volgden in latere jaren een oranjerie met tuinhuis, een koetshuis met dienstwoning en een atelier. De villa zelf werd in 1906/07 gebouwd in neoclassicistische stijl met daarin Italiaanse invloeden. Dat was het gevolg van de reizen van De Vries in Italië, waar hij geïnteresseerd raakte in de tuinen en de architectuur.   

 Er waren op de villa grote ontvangsten en partijen met familie en vrienden uit Indië. In 1915 brandde het koetshuis af. Het werd vervangen door een schuur met garage om de T-Ford te stallen. Na het overlijden van de heer en mevrouw De Vries en hun oudste zoon stond het pand enige jaren leeg. In de jaren ’30 werd het gekocht door mevrouw Van de Westering voor 3000 gulden. Zij wilde er een pension in onderbrengen voor de zomertijd. Voor de rest van het jaar wilde ze kamers verhuren aan studenten van de landbouwhogeschool.

Robert Best

Hiermee deed het grote verval zijn intrede. De nieuwe eigenaresse verkocht een deel van de grond en hield 2,3 hectare van het tuingedeelte over. Haar man hield zich bezig met sloopwerk en met het verkopen van alles wat los en vast zat: klinkers, tuinvazen, taxushagen etcetera. Zelf een deel van de grond liet hij afgraven om te verkopen aan de gemeente.

In de oorlogsjaren werden bijgebouwen verwoest en de villa zelf werd twee maal door een granaat getroffen. In de laatste zes maanden van de oorlog was er een commandopost van de Duitse artillerie in gevestigd. Na de oorlog kreeg de eigenaresse het huis terug en werden er provisorische herstelwerkzaamheden uitgevoerd. Het pension werd voorgezet en de studentenkamers werden weer verhuurd.

Een van de studenten die in Villa Sanoer belandde, was Robert Best. Best betrok in 1953 als student Tropische Landbouw een kamer. Hij zou nooit meer weggaan. Nadat hij afgestudeerd was, hield hij een kamer aan, ook in de perioden dat hij in het buitenland werkte.

De Burlenburgh

In 1972 werd de buitenplaats opgedeeld in vijf percelen. Mevrouw Van de Westering verkocht er twee aan de heer J. ter Horst, een Nederlander die naar Australië geëmigreerd was. Ter Horst kocht de percelen als belegging. Robert Best kocht in 1980 deze twee percelen van Ter Horst  en in 1984 nog twee percelen van mevrouw Van de Westering. Het vijfde perceel, inmiddels in gemeentebezit, werd uitgeruild tegen een strook voor fietspaden aan de Geertjesweg. 

De tuinen en gebouwen waren in de loop der tijd vervallen geraakt. Robert Best begon in 1980 met een grondige renovatie gebaseerd op de oorspronkelijke ontwerptekeningen. Nog steeds is Best hiermee bezig.

De villa staat bij de Wageningse studenten ook bekend onder een andere naam: ‘De Burlenburgh’. De naam is afgeleid van de bronstige loei van een mannetjeshert, de burl. De villa is onder meer een onderkomen voor de studentenvereniging Ceres. Ieder jaar is er een aantal happenings zoals een tuinfeest, winterreceptie, zomerreünie en herfstwandeling. Daarbij zijn vele oud-bewoners en gasten aanwezig. Sinds 1969 wordt om de drie jaar een galabal gehouden.

Monumentenstatus

Inmiddels heeft Villa Sanoer de gemeentelijke monumentenstatus verkregen. Het is de tweede plaats met die status in Wageningen, de eerste is Oranje Nassau’s Oord. Daarnaast genieten drie buitenplaatsen in Wageningen een rijksmonumentenstatus: Villa Hinkeloord, De Leemkuil en Nudenoord.

Wethouder Uitdehaag: “De monumentale status vergroot de mogelijkheden om bij derden subsidie aan te kunnen vragen. We hopen dat daardoor het pand Villa Sanoer van blijvende waarde is voor de toekomst.”

Meer informatie en downloaden van de fietsroute Gelders Arcadië:

Adres

Geertjesweg 55
6704 PC Wageningen

Facilities

  •  
  •  

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 1