Lucie van Dam van Isselt, een markante Veerse Joffer | Museum Veere
Lucie van Dam van Isselt, een markante Veerse Joffer | Museum Veere
Na haar opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag (1891-1894) woonde Lucie van Dam met haar gezin in Oosterbeek, de eerste Nederlandse kunstenaarskolonie. In de zomer van 1907 vestigde zij zich, na haar scheiding, als zelfstandig kunstenaar in Veere.
Zonder dit te weten zou zij de eerste van negen vrouwelijke kunstenaars worden die in de loop der jaren in Veere woonden en werkten: de Veerse Joffers. Veere was voor haar geen onbekend terrein. Met haar nicht de Domburgse schilderes Mies Elout-Drabbe (1875-1956) had zij Veere reeds regelmatig bezocht.
Etsen
Het stille en pittoreske Veere was een ideale plek om haar leven weer op orde te krijgen en zich geheel aan de kunst te wijden. Hierbij werd zij aangemoedigd door de Vlaamse luminist Théo Van Rysselberghe (1862-1926), die rond dezelfde tijd regelmatig in Veere verbleef. Hij adviseerde haar naast olieverf en aquarel, ook te gaan etsen. L’art, Madam, c’est une fortress, òu rien ne pénètre, hield hij haar voor. In 1908 verbleef zij enkele maanden in Lyon op het atelier van Auguste Morisot (1857-1951) om zich in de ets- en lithografie techniek te bekwamen.
In 1909 hertrouwt zij met de bekende, maar gevreesde kunstrecensent Albert C.A. Plasschaert (1874-1941) en enkele jaren later verhuizen zij samen naar het huis Sint Sebastiaen aan de Kaai. Ondanks hun beider grote culturele belangstelling houdt het huwelijk geen stand en wordt eind 1922 ontbonden.
Bloemschilderes
Lucie van Dam schilderde, aquarelleerde, tekende en etste stadsgezichten, een enkel landschap en veel portretten. Maar vooral als bloemschilderes zou zij als beeldend kunstenaar naam maken. Een regelmatig terugkerend onderwerp zijn ‘meizoentjes’ die vrijwel jaarlijks in olieverf of aquarel werden geportretteerd.
Van 1911 tot 1920 nam zij jaarlijks deel aan de zomerexposities in Domburg. Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwam zij in contact met de Antwerpse kunstschilder Walter Vaes (1882-1958) die tijdelijk in Veere woonde. Ook van hem kreeg zij waardevolle raadgevingen met betrekking tot haar ontwikkeling als beeldend kunstenaar.
Vijfentwintig jaar in Veere
Lucie van Dam van Isselt zal ruim vijfentwintig jaar in Veere wonen en werken. Als geen ander heeft zij in haar werk de schoonheid van Veere in al zijn facetten gevangen. Toch zal zij met name als schilderes van kleine verfijnde (bloem)stillevens grote bekendheid verkrijgen. Vrij onverwacht vertrekt zij in maart 1933 uit Veere en vestigt zich in Den Haag, waar zij in juni 1949, enkele dagen voor haar achtenzeventigste verjaardag overlijdt.
Dit jaar is het precies 150 jaar geleden dat Lucie van Dam van Isselt in Bergen op Zoom werd geboren. Een goede aanleiding voor deze overzichtstentoonstelling in haar geliefde Veere.
~ Joost Bakker, gastconservator
Lucie van Dam van Isselt
Lucie van Dam van Isselt (1871-1949), een kunstenares van formaat, vooral waar het gaat om bescheiden taferelen. Moedig ook, ze scheidde twee maal, moest haar kinderen bij haar eerste man achterlaten en weigerde in WOII deel te nemen aan de Kulturkammer. Ze had haar opleiding in Den Haag aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten genoten en woonde vanaf 1907 in het stadje Veere waar naast Engelse, Amerikaanse, Franse en Belgische intellectuelen, ook een aantal Nederlandse schilders was neergestreken. Lucie maakte bovendien deel uit van de groep schilders rond Jan Toorop, waaronder Piet Mondriaan en Jan Sluijters, en nam jaarlijks deel aan de spraakmakende zomerexposities in Domburg. Na ruim vijfentwintig jaar vertrok ze naar Den Haag.
~ Karen Ekker, gastconservator
