Rafael aardewerk: de kleuren van de Renaissance

La Galleria Nazionale della Marche toont in de tentoonstelling Raphael Ware 157 verfijnde voorbeelden van Italiaanse Renaissance majolica, afkomstig uit de grootste privécollectie ter wereld.

De tentoonstelling is samengesteld door Timothy Wilson en Claudio Paolinelli en staat onder leiding van Peter Aufreiter.

Majolica

Het hoogtepunt van de Italiaanse Renaissance komt bij uitstek tot uiting in de majolica, een grof en bros soort keramiek bestaande uit gebrande klei met een bont gekleurde beschildering van glazuur. Het ontstond in een vruchtbaar cultureel klimaat, tussen de vijftiende en zestiende eeuw, waarmee Italië in een korte periode het culturele baken van de westelijke wereld werd.

De Italiaanse majolica uit de zestiende eeuw werd in de zeventiende eeuw een favoriet verzamelobject in de overige Europese landen. Het werd beschouwd als een aspect van de renaissanceschilderkunst en daaraan werd de naam van de grote schilder uit Urbino gekoppeld: Rafael aardewerk, in het Engels Raphael Ware.

Verhalende composities

In navolging van de Renaissance-smaak voor figuratieve decoratie, beginnen de majolica-schilders - tussen het einde van de vijftiende en het begin van de zestiende eeuw - elk beschikbaar oppervlak van hun objecten te bedekken met allerlei verhalen.  

Soms zijn de composities door de pottenbakkers zelf verzonnen en soms zijn het echo’s van belangrijke kunstwerken die een nieuwe vorm krijgen in bijvoorbeeld houtsneden of gravures.

Huizen van de middenklasse

Historische keramiek verrijkt de kennis van de figuratieve cultuur van de Renaissance en biedt, in verband met de verscheidenheid van de voorgestelde verhalen – soms wat minder serieus, soms wat meer - een onvervangbare getuigenis van het leven en de cultuur van die tijd.

Zelfs als ze bestemd zijn voor het huiselijk leven, worden keramische objecten niet noodzakelijkerwijs verbannen naar de privésfeer: ze worden uitgewisseld als geschenken en vinden een plaats in vertrekken van de Renaissance-residenties van de middenklasse.

De kostbaarheid van de objecten belet hun gebruik niet. Integendeel, in sommige gevallen komen ze in een de ideale context vond, zoals in villa recci-huiskamers, waar muziek te horen is en literaire gesprekken gesprekken plaatsvinden.

Hertogelijk paleis

Het hertogdom Urbino, Casteldurante, Gubbio, Pesaro, maar vooral de hoofdstad, Urbino, wordt beroemd om deze verhalen. Urbino transformeerde in de tweede helft van de vijftiende eeuw tot een van de hoofdsteden van de Renaissance, waar de grote namen rondliepen. Het hertogelijk paleis (Palazzo Ducale) werd een onbetwist meesterwerk en werd al spoedig beschouwd als een hoogtepunt van de architectuur.

Een grote speelde Federico da Montefeltro (7 juni 1422 – 10 september 1482). Hij  was een Italiaanse condotierre (legeraanvoerder), die een van de grootste bibliotheken in Italië stichtte. In zijn paleis in Urbino verzamelde hij humanisten om zich heen die vele boeken toevoegden aan de collectie. En juist in deze stad Urbino werd in 1483 Rafael geboren, de schilder die in onze tijden nog steeds schittert.

Nicola da Urbino, Francesco Xanto Avelli en Francesco Durantino

De context die het genie van Rafael tot leven brengt, biedt de creatieve humus en artistieke omgeving die nodig is voor het kunnen gedijen van enkele van de grootste kunstenaars van de Italiaanse majolica: Nicola da Urbino, Francesco Xanto Avelli en Francesco Durantino.

De tentoonstelling is te zien op de tweede verdieping van het hertogelijk paleis, in de mooi verlichte Loggia del Pasquino. Hier zien we de verfijnde objecten in natuurlijk licht. Meer dan welke kunstvorm uit die tijd, toont de majolica perfect bewaard gebleven kleuren, alsof het zojuist  de werkplaats van de pottenbakker heeft verlaten.  

http://www.gallerianazionalemarche.it/

Datum:
31 oktober 2019 / 13 april 2020
Type activiteit:

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0