Hunebedden

Hunebedden werden omstreeks 3400 v.Chr. gebouwd als een plaats waar doden hun laatste rustplaats vonden. In deze periode leefden in het noorden van Nederland de mensen van de Trechterbekercultuur. Die naam is gebaseerd op de karakteristieke vorm van het aardewerk uit deze periode. Deze mensen worden beschouwd als de bouwers van de hunebedden.

De enorme stenen waren vele eeuwen eerder (ca. 150.000 jaar geleden!) door zich verplaatsend landijs vanuit Scandinavië naar het noorden van het huidige Nederland en Duitsland getransporteerd. Om een hunebed te maken werden deze grote stenen rechtop gezet, daarbovenop nog een grote steen geplaatst en tenslotte werden de gaten tussen de stenen opgevuld met kleinere stenen. Op deze manier creëerde men een soort kamer, waarin doden werden neergelegd, vaak vergezeld door aardewerk en andere voorwerpen. Over het hunebed – geheel of gedeeltelijk – werd vervolgens aarde geworpen, zodat een soort heuvel ontstond.

In Nederland bestaan nog 54 hunebedden. Hiervan liggen er 52 in Drenthe. De overige twee bevinden zich in Groningen. Ooit zijn er meer geweest, in ieder geval 88, maar waarschijnlijk meer dan honderd. In de loop der tijd zijn veel hunebedden geheel of deels afgebroken, bijvoorbeeld om de stenen te kunnen gebruiken als bouwmateriaal. In vrijwel alle nog bestaande gevallen zijn de dekheuvels verdwenen.

Tags

Reageren