Marjolein van Doorenmaalen en Jaap Burger vieren 25 jaar samenwerking

Marjolein van Doorenmaalen en Jaap Burger vieren 25 jaar samenwerking

Met een tentoonstelling in de Amsterdamse Kunstkapel in Amsterdam-Zuid vierden Marjolein van Doorenmaalen en Jaap Burger onlangs (van 15 tot en met 19 juli) hun 25 jaar samenwerken. We spreken erover na op het buitenterras van café-restaurant Pavlov in Den Haag.

Jaap is er erg over te spreken, die tentoonstelling: “We hebben nog nooit zo’n mooie tentoonstelling gehad. Het duurde maar vijf dagen, gelukkig was er veel aanloop.” In 1995 ontmoetten Marjolein en Jaap elkaar voor het eerst. Al gauw begon een samenwerking die tot op heden voortduurt.

Elk jaar samen geëxposeerd

Marjolein: “Sinds die ontmoeting hebben we bijna elk jaar samen geëxposeerd, soms twee maal per jaar, in totaal 25 keer zeker. We zochten de galerieën of ruimtes zelf uit, zodat we actief konden meedenken over de inrichting van de tentoonstelling.” Jaap: “Je kunt er ook voor een vaste galerie kiezen, dat heeft het voordeel dat er een band mee hebt en eens in de twee jaar een tentoonstelling. De keerzijde is dat de galerie houdt van bepaald werk van jou en graag invloed wil uitoefenen op toekomstig werk.”

De eerste ontmoeting

Die eerste ontmoeting van Marjolein en Jaap vond plaats in diezelfde Kunstkapel aan de Prinses Irenestraat die destijds nog St. Nicolaaskapel heette. Vandaar de titel van de tentoonstelling ‘Van St. Nicolaaskapel (1995) tot Kunstkapel (2020)’. Het gebeurde destijds allemaal in het kader van de Open Ateliers Amsterdam-Zuid. 

Daar deden meer dan 30 kunstenaars aan mee. Op een bijeenkomst voorjaar 1995 kwamen de potentiële deelnemers te samen. De opzet was dat de kunstenaars hun atelier een wekend lang openstelden voor het publiek. Evenwel, Jaap en Marjolein hadden woonden wel in zuid, maar hadden hun atelier elders. 

Vlaggetjes op de kaart

Iemand van het organiserend comité vertelde dat ze een locatie wist voor degenen zonder atelier in Amsterdam-Zuid. Daar konden wel een aantal kunstenaars terecht. Jaap: “Dat vond ik een mooie gelegenheid me aan te sluiten bij de Atelierroute. Het bleek om de Kapel te gaan, die toen leeg stond. Er stond nog wel een altaar en donkere kerkbanken. Als je daar met zes kunstenaars gaat exposeren heb je ook meer vlaggetjes op de kaart en waarschijnlijk niet te klagen over bezoek.”

Marjolein zag het ook zitten. Ook al omdat Jaap direct in was voor ideeën om de lastige ruimte gezamenlijk in te richten. "Er ontstond een plan om schilderijen te hangen aan een stalen hekwerk die we in een halve cirkel rond de houten kerkbanken konden bevestigen. Bij een tuincentrum kon je zo’n hekwerk zo verkrijgen. Hij wilde daar ook in investeren. Van begin af aan was er een constructieve samenwerking, teamgeest, waarbij we elkaar goed aanvulden. We hebben ook ontzettend gelachen.”

Meer tentoonstellingen

Die eerste gezamenlijke tentoonstelling smaakte naar meer. Er volgden duo-tentoonstellingen in onder meer het Glazen Huis in het Amstelpark (twee maal), Galerie Egelantier in de Jordaan (drie maal), de MLB-Galerie (ook drie maal), de Oosterkerk in Amsterdam en Schouwburg Het Park in Hoorn, Jaaps geboortestad.        

Ook gingen ze samen buiten schilderen, bijvoorbeeld op het erf van Marjoleins atelier in de polder bij Abcoude of in Spanje, eerst in Almeria in Andalusië en daarna diverse malen in Tossa de Mar, in Catalonië. 

COVID

De tentoonstelling over 25 jaar samenwerken stond gepland voor april 2020. Maar toen kwam COVID opzetten. Jaap: “Gelukkig hebben we het kunnen verzetten. Juli was een blinde gok. We maakten de opening wat simpeler en we lieten het afscheidsconcert achterwege. We hadden veel publiek, vijf dagen lang, een voortdurende stroom, vooral op de laatste dag, zondag.”

De tentoonstelling zag er mooi uit, met aan de ene helft van de ronde muur Marjoleins schilderijen in chronologische volgorde en aan de andere kant Jaaps schilderijen niet chronologisch, maar geselecteerd op mooie combinaties. In het midden onder de koepel met het buitenlicht, Jaaps ranke en slanke beeldhouwkunst en ietsje daarbuiten Marjoleins zwevende objecten. Op een laptop-tafeltje bij de ingang een Powerpoint presentatie over hun exposities en schilderwerken van de afgelopen 25 jaar. 

De Coronatijd

Daarmee was ook de Coronatijd even helemaal buiten hun mentale beeld geraakt. Marjolein moest in maart haar cursussen aan vooral zestig plussers halverwege onderbreken. Zij zette de lessen voort via thuisopdrachten. De communicatie verliep via de mail en doorgestuurde foto's. Jaaps (techniek)lessen op school aan kinderen van 6 tot 12 jaar waren weggevallen. Jaap: “Ik vond die Corona heel bedreigend, grillig, ik wist helemaal niet waar we aan toe waren. Het was heerlijk naar het atelier te gaan en me zo aan de Corona te onttrekken.” Marjolein ging veel wandelen, skeeleren en kanoën. “Mijn atelier in de polder werd een vluchtplek waar ik bij kon komen van het thuiswerken achter de computer.”

Overigens waren die thuislessen een succes. Velen wilden ermee door. Marjolein: “Een nieuwe specialiteit. Zij waren er blij mee, de harde kern wilde meer lessen op die manier." Ze organiseerde in Amstelveen een tentoonstelling van het werk van de online groepen. De deelnemers konden elkaar ook in het echt ontmoeten.

Vooruitzichten

Wat zijn de vooruitzichten? Jaap: “We hebben nog geen plannen. Het ontstaat op een natuurlijke wijze. We kunnen ook wel eens andere mensen erbij vragen, dat hebben we eerder gedaan.” Marjolein: “We kunnen altijd een dag of vijf samen gaan schilderen. Dat kan ook in Nederland, door bijvoorbeeld op huizen (en dieren) te passen. We kunnen goed samen verblijven zonder ons verplicht te voelen sociaal te doen, de ander kan bij wijze van spreken ook een boek lezen. Belangrijkste is dat we de rust hebben om te werken."

Meerwaarde van het samenwerken

Overigens, heeft het werk van Jaap dat van Marjolein beïnvloed en vice versa? Beiden: "We hebben elkaar inhoudelijk niet beïnvloed, maar wel stimuleerden we elkaar onderling. Als we een expositie en een bepaalde ruimte-inrichting in het vooruitzicht hadden, bevorderde dat de werkdrift." 

Tot slot, wat is de meerwaarde van het samenwerken? Marjolein: “Een belangrijk voordeel van ons duo-schap is onze onderlinge taakverdeling en het samen opereren naar galeries toe. Het is gemakkelijker om samen een galerie binnen te stappen en met een enthousiast plan te komen, dan in je eentje. Ook tijdens het surveilleren bijvoorbeeld kan Jaap over mijn werk vertellen en ik over het zijne. Het doorbreekt de ego-rol van de kunstenaar.”

http://www.kunstvandoorenmaalen.nl/page/homepage
http://www.kunstvanburger.nl/page/homepage
https://www.sakb.nl/

https://bit.ly/3cc7PgB