Vrede van Münster 1648

De Vrede Münster van 1648 vormt een cruciale gebeurtenis in de geschiedenis van Nederland en België. Na jaren van onderhandelen tekenden Spanje en de Republiek der Nederlanden op 24 oktober de vrede en maakten hiermee een eind aan de Tachtigjarige Oorlog. De Spaans-Staatse linie zoals die op het moment van tekenen lag komt grotendeels overeen met de tegenwoordige Nederlands-Belgische grens.

Aan de totstandkoming van deze vrede zaten talloze haken en ogen verbonden. Ten eerste werd de Republiek officieel niet als onafhankelijke staat erkend en kon dus ook geen zitting nemen aan de onderhandelingstafel. De Europese grootmachten waren eigenlijk in Münster bijeengekomen om een einde te maken aan de Dertigjarige Oorlog, waarin de Republiek niet direct betrokken was. Gezien de machtige positie van de jonge Republiek en haar voortslepende oorlog tegen Spanje, werd er toch een Nederlandse delegatie uitgenodigd. Het initiatief hiervoor werd genomen door Frankrijk, dat vrede met Spanje hoopte te sluiten en in de Republiek een sterke medestander zag om gezamenlijk een gunstig verdrag af te kunnen dwingen.  

Oorlog of Vrede

Een ander heikel punt was de verdeeldheid binnen de Republiek over de kwestie of de oorlog moest worden voortgezet of niet. De kwestie draaide om de vraag of de Republiek de oorlog moest voortzetten om alsnog de verloren Zuidelijke Nederlanden terug te veroveren, of dat genoegen zou worden genomen met de Noordelijke Nederlanden, inbegrepen Noord- Brabant en delen van Limburg.

In werkelijkheid draaide deze interne strijd om de belangen van de verschillende politieke groeperingen en gewesten in de Republiek. De bloeiende Hollandse handel had zeer te lijden onder de druk op de financiën en Spaanse handelsembargo’s. De meeste Hollanders waren dus fervente voorstanders van een vredesverdrag. Een gewest als Utrecht of een textielstad als Leiden deelden deze belangen echter niet  en waren dus voor voortzetting van de oorlog, zeker in het licht van de militaire successen van de jaren 1630-1646.
 
Spanje had al enkele keren een bankroet geleden als gevolgen van de oorlogsinspanningen in de Nederlanden en leed vele pijnlijke verliezen tijdens de laatste jaren van de oorlog. Binnen Spanje waren de stemmen voor vrede dus veel eenduidiger.

Overeenkomst

De onderhandelaars kwamen overeen dat de Republiek als onafhankelijke en soevereine staat werd erkend, alsmede dat de Zuidelijke Nederlanden definitief aan de Spaanse koning toebehoorden. De grens werd gelegd langs de frontlinie zoals die er lag in 1648 en is tot de dag van vandaag nagenoeg onveranderd gebleven.

Nadat de Republiek als een samenraapsel van opstandige provincies rond 1568 de oorlog tegen het machtigste rijk ter wereld was aangegaan, was ze tegen 1648 zelf uitgegroeid tot een van de machtigste en rijkste staten. Het eens zo glorieuze Habsburgse Spanje was echter een schim van haar vroegere zelf en takelde in de decennia na de Vrede van Münster verder af tot een staat van relatief weinig betekenis.

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0