Hilde Koenders

Hilde Koenders is een succesvol Nederlands ontwerpster. Ze studeerde in 2005 cum laude af aan de Design Academy in Eindhoven. Sindsdien werkt ze in haar Amsterdamse studio aan binnen- en buitenlandse projecten.

Haar werkterrein laveert tussen mode, milieu en beeldende kunst in. Ze speelt met wat mensen verwachten. Haar werk - veelal interieurontwerpen -, is te omschrijven functioneel, eigenzinnig, speels, esthetisch, humorvol en conceptueel sterk tegelijkertijd. Al tijdens haar afstuderen was structuur als basis voor zowel levende creaturen als menselijke maaksels voor haar belangrijk. In de loop van haar carriere speelde ze In het verlengde daarvan met hoe natuur en artificialiteit in elkaar kunnen overlopen.

Ze werkte onder andere samen met de Belgische modeontwerper Walter van Beirendonck en met de Nederlandse trendanalyst en voorspeller Lidewij Edelkoort. Ook het Stijlinstituut, Amsterdam behoort tot haar opdrachtgevers. In de afgelopen jaren ontwikkelde ze thema’s, concepten en design voor het interieur van de tweejaarlijkse modeshow Modefabriek in Amsterdam.

Wolkenlucht

De natuur is voor haar een belangrijke inspiratiebron. Eyecatcher en verwijzing naar de natuur bij het interieur van de Modefabriek 2010, was het door haar vormgegeven plafond. Dit bestond uit, onderling in grootte verschillende transparante bollen die door de belichting schakeringen van wit en grijs tonen: een eigenzinnige verabstrahering van de Hollandse wolkenlucht.

Natuur versus cultuur

Naast natuurverschijnselen heeft de gecultiveerde natuur haar aandacht. Zo ook de (deels) door haar zelf gecultiveerde natuur. Ze raakte in de ban van de tulp toen ze experimenteerde met opname van verfstoffen door planten, met als doel de bloemblaadjes van een zelf gemengde kleur te voorzien. De tulp kwam als beste uit het experiment naar voren. De plant bleek de verfstoffen ‘prachtig’ op te nemen.

Na haar aanvankelijke verwondering over de iconische eenvoud van de bloem: “Ieder kind kan een tulp tekenen,” begon ze erover te lezen. Ze stuitte op de rijke symbolische betekenis en historie van de tulp. In de Gouden Eeuw ontstond in de tulpenbusiness in Nederland een ware hausse. Tulpen werden voor exorbitant hoge prijzen verkocht, uiteindelijk zelfs ter waarde van een grachtenpand.

Bloemblaadjes op een hospitaalbedje

Uit deze deels historisch gefundeerde fascinatie vloeide het bekendste werk van haar hand voort: Tulip Mania uit. Ze besloot op humoristische wijze een twist gegeven aan het oer-Hollandse clichésymbool. Met behulp van gedroogde bloemblaadjes die ze verfde, componeerde ze een serie van gezichten op zijden doek, elk met een eigen uitdrukking. Door de bloemblaadjes ‘op een hospitaalbedje’ met kleur te injecteren, focuste ze op de nieuwe, herboren schoonheid van de bloem: de transparantie van het aanvankelijke witte blaadje, de nerven ‘de aderen’ die door opname van het pigment goed te zien werden.

Ze gaf de tulpengezichten een witte of een zwarte achtergrond. De witte verwijst naar de euforie van de Tulpen Manie. De zwarte achtergrond laat de schaduwkant van het historische verhaal zien. De serie tulpgezichten werd tentoongesteld in 2014 tijdens de Dutch Designweek in Eindhoven.