Hortense Bonaparte - de Beauharnais

Hortense Bonaparte - de Beauharnais ging de geschiedenis in als de echtgenote van Lodewijk Napoleon Bonaparte en als de vergeten koningin van Nederland. Hortense Eugénie Cécile de Beauharnais werd in 1783 geboren en zij was 13 jaar toen haar moeder Joséphine trouwde met Napoleon Bonaparte. Aanvankelijk was Hortense zeer gereserveerd ten opzichte van haar roemruchte stiefvader. Later verbeterde de verstandhouding tussen Hortense en Napoleon, en Napoleon was oprecht gesteld op Hortense. Napoleon die gul was met het geven van adellijke titels gaf Hortense de titel ‘Prinses van Frankrijk'.

Hortense bracht haar tienerjaren door in het meisjespensionaat van Madame Campan, waar zij heel gelukkig was en veel plezier had. Hortense gold als een goede leerlinge die goed kon tekenen en schilderen, graag danste en toneel speelde. Bij haar klasgenootjes en docentes was Hortense zeer geliefd. Ze werd zelfs verkozen tot het braafste kind van de school en mocht een kunstroos dragen. De rest van haar leven zou Hortense haar best blijven doen om het braafste kind van de school te zijn. Ze gehoorzaamde haar moeder en stiefvader en trouwde, weliswaar zeer tegen haar zin, met Lodewijk Napoleon. Verder was Hortense zeer leergierig en geïnteresseerd in literatuur en vreemde talen. Ook verdiepte zij zich graag in astronomie, geschiedenis en natuurkunde.

Het door haar moeder Joséphine en stiefvader Napoleon gearrangeerde huwelijk tussen Hortense en Lodewijk Napoleon was zeer ongelukkig. Het jonge stel hield helemaal niet van elkaar en verschilde erg veel qua karakter en levensinstelling. Lodewijk was ziekelijk jaloers en paranoïde en hield zijn echtgenote heel kort. In Nederland was Hortense nauwelijks bekend, en zij had weinig contact met de bevolking. Koning Lodewijk Napoleon verbood Hortense om zich in politieke zaken te mengen. Het verblijf in Nederland kreeg al spoedig een zeer zwarte rand voor de jonge koningin, want haar oudste zoontje Napoleon Karel, ook wel No-No genoemd, stierf aan de besmettelijke ziekte kroep. Het kleine ventje overleed in het bijzijn van zijn moeder, en zijn laatste woorden aan haar waren “Bonjour Maman.’ Het overlijden van hun oudste zoontje had een enorme impact op de jonge moeder. Hortense hield het al met al niet lang uit in Holland, in totaal slechts zeven maanden. Zij vertrok weer naar Frankrijk, waarna het echtpaar Bonaparte gescheiden leefde.
Omdat Hortense slechts korte tijd in Holland verbleef, leerde men haar ook niet echt kennen. De empire inrichting van het Paleis op de Dam herinnert echter nog steeds aan haar en echtgenoot Lodewijk Napoleon Bonaparte, over wie in 2012 een speciale tentoonstelling was in het Paleis op de Dam.

Over Hortense deden al spoedig allerlei geruchten en roddels de ronde. Ze zou lichtzinnig zijn, en het met de echtelijke trouw niet al te nauw nemen, en zelfs een relatie hebben gehad met haar stiefvader Napoleon. Die geruchten waren volkomen onzin. In werkelijkheid had Hortense wel een minnaar Charles de Flahaut. Uit deze relatie werd in 1811 een zoon geboren. Na de definitieve ondergang en verbanning van Napoleon vluchtte Hortense van Frankrijk naar Zwitserland. Daar woonde zij tot haar overlijden in slot Arenenberg.

De kunstzinnige Hortense werd in haar tijd bekend als componiste. Zij schreef circa 140 Romances voor sopraan, piano of harp, waaronder het ‘Partant pour la Syrie’. Dat was van 1852 tot 1870 het Franse volkslied. Verder was Hortense een getalenteerd tekenares; zij ontwierp de versierselen van de Orde van de Unie. Partant pour la Syrie is te beluisteren via You Tube.
http://www.youtube.com/watch?v=ORvTZMXV_ok

Over het veelbewogen leven van Hortense Bonaparte – de Beauharnais werden twee bijzondere boeken geschreven: ‘Hortense De vergeten koningin van Nederland’ geschreven door Thera Coppens en ‘Een roos voor kuisheid’ geschreven door Norah Lofts. Beide biografiën zijn gebaseerd op de memoires van Hortense Bonaparte – de Beauharnais.
Thera Coppens schetst een aansprekend en levendig beeld van Hortense Bonaparte – de Beauharnais en het Napoleontische tijdperk in Frankrijk en Nederland. Hoewel het een ‘dikke pil’ is, leest dit boek gemakkelijk en vlot, en voor de liefhebbers van historische biografieën is dit boek een absolute aanrader. De vele bijzondere en fraaie afbeeldingen verlevendigen deze bijzondere biografie in hoge mate.
Een andere boeiende biografie over Hortense Bonaparte – de Beauharnais is de door Norah Lofts geschreven biografie ‘Een roos voor kuisheid’. Een bijzondere roman, die vanuit het perspectief van Hortense is geschreven, en evenals de biografie van Thera Coppens het verdient om onder de aandacht van een breed publiek te komen.

http://www.volkskrant.nl/boeken/over-hortense-bestaan-enorm-foute-opvatt... (Interview met Thera Coppens over haar boek 'Hortense De vergeten koningin van Nederland')