Michiel de Ruyter

Michiel de Ruyter, alleen de naam was 400 jaar geleden al genoeg om over alle wereldzeeen schrik aan te jagen. Als admiraal heeft hij talloze cruciale zeeslagen gewonnen en hiermee het voortbestaan van de Nederlandse Republiek tijdens de Gouden Eeuw  verzekerd. Door zijn tactisch inzicht wist hij vaak grotere en sterkere vloten te verslaan, wat hem internationaal beroemd èn bevreesd maakte.

Michiel de Ruyter werd geboren in het Zeeuwse Vlissingen als Michiel Adriaanszoon op 24 maart 1607. Pas op latere leeftijd heeft hij de bijnaam de Ruyter toebedeeld gekregen en heeft deze later als zijn achternaam aangenomen.

De Ruyter melde zich op 11-jarige leeftijd aan als bootsjongen op zijn eerste schip. Hij had zich al op 15-jarige leeftijd opgewerkt tot schipper, de hoogste rang onder onderofficieren. Tijdens een van de reizen die hij maakte tijdens zijn tienerjaren werd hij gevangen genomen door de Spanjaarden. Hij wist echter met enkele anderen te ontsnappen en te voet Nederland te bereiken.

Rijzende ster

In 1622 nam hij als soldaat te land deel aan de verdediging van Bergen op Zoom, maar werd later dat jaar toch weer teruggetrokken door de zee. De volgende tien jaar hield De Ruyter zich met name bezig met de kaapvaart en de walvisvaart. Ook verbleef hij enige jaren in Dublin als handelsagent. Tijdens deze jaren wist hij een aanzienlijk fortuin te vergaren.

De volgende jaren trok De Ruyter ten strijde tegen de Barbarijse piraten op de Middellandse Zee en ontpopte zich daar tot een kundig militair aanvoerder. In 1641 werd hij benoemd tot schout-bij-nacht, maar besloot na de dood van zijn tweede vrouw zijn bestaan als zeevaarder op te geven en als rentenier door het leven te gaan.

Zeeheld

De internationale politieke verhoudingen gooiden echter roet in het eten. Na het uitbreken van de Eerste- Engelse Oorlog (1652-1654) deed de Admiraliteit van Zeeland een beroep op hem dat hij met tegenzin inwilligde. Hij trad op als de plaatsvervangend commandant van de vloot die bij Plymouth de Engelsen een verpletterende nederlaag toebracht. Hierna verjaagde hij de Engelsen uit de West-Afrikaanse factorijen die ze kort tevoren van de Nederlanders hadden afgepakt. Hiermee was zijn naam als zeeheld definitief gevestigd.  

Tijdens de Tweede-Engelse Oorlog (1665-167) werd de inmiddels beroemde admiraal opnieuw van stal gehaald. Ditmaal voerde hij het bevel over het legendarische linieschip De Zeven Provinciën, waarmee hij tijdens de Vierdaagse Zeeslag opnieuw de Engelsen wist te verslaan. Sinds 1995 wordt op de Bataviawerf in Lelystad aan een replica van dit schip gebouwd.

Sluwe tactiek

In de loop der jaren ontpopte De Ruyter zich tot een meester in het gebruik van de nieuwste tactieken voor oorlogsvoering op zee. In navolging van zijn grote tijdgenoot, de Engelse admiraal Robert Blake, liet hij zijn vloot in linie varen en liet zijn schepen verschillende complexe manoeuvres uitvoeren. Door de grote mate van mobiliteit en vuurkracht die hierdoor bereikt werd, wist de Nederlandse vloot meerdere keren grotere vijandelijke vloten te verslaan.

Het treffendste voorbeeld hiervan is de overwinning van De Ruyter op een gezamenlijke Engelse en Franse vloot tijdens de slag bij Solebay in het rampjaar 1672. Tijdens dit jaar werd de Republiek aan vier kanten aangevallen door een coalitie bestaande uit Engeland, Frankrijk, Munster en Keulen. Mede doordat De Ruyter het gevaar vanuit zee wist te trotseren heeft hij de Republiek voor de ondergang behoed.

De strijd gaat door

Na het rampjaar werd in 1674 met Engeland een afzonderlijke vrede gesloten, maar de strijd met Frankrijk duurde nog voort tot 1678. Michiel de Ruyter werd wederom naar de Middellandse Zee gestuurd om de Spanjaarden bij te staan bij hun strijd tegen de Fransen. De Spanjaarden toonden zich echter een teleurstellende bondgenoot, waardoor De Ruyter geen beslissende overwinningen wist te behalen.

Tijdens de onbesliste slag bij Agosta op 22 april 1676 werd De Ruyter geraakt door een Franse kanonskogel. De toevalstreffer verbrijzelde zijn rechterbeen waarop deze geamputeerd moest worden. Hoewel de wond goed leek te genezen, liep hij toch een infectie op waarna hij een week later aan zijn verwondingen overleed.

Laatste eer

Door heel Europa ging het nieuws van de dood van de grootste admiraal van zijn tijd als een lopend vuurtje rond. Postuum werden hem talloze titels toebedeeld door verschillende Europese vorstenhuizen. Zelfs de grote vijand, de Franse koning Lodewijk  XIV, gaf het bevel saluutschoten af te vuren toen het schip met het lichaam van De Ruyter langs de Franse kust vaarde.  

Het gebalsemde lichaam van Michiel de Ruyter werd bijgezet in de Nieuwe Kerk in Amsterdam en ligt daar nog altijd.   

Bijnaam / pseudoniem:
Bestevâer oftewel: grootvader
Functie / titel:
Admiraal
Geboorte- en sterfdatum:
24 maart 1607 / 29 april 1676
Plaats geboorte:
Vlissingen
Plaats sterven:
Baai van Syracuse
Sekse:
Man
Woonplaatsen:
Vlissingen, Dublin
Persoonscategorie:

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 1