Klompenmakerij - Werkplaats Van Zwienen (Lekkerkerk)

Eeuwenlang heeft de plattelandsbevolking van Europa schoenen gedragen die geheel of gedeeltelijk van hout waren gemaakt. De Nederlandse variant is de bekende, vaak geel gelakte en beschilderde, klomp. De dagelijks gedragen klompen werden echter zelden uitbundig versierd, en behielden doorgaans de natuurlijke kleur van het hout waarvan ze waren gemaakt. In Nederland was dat meestal hout van populieren of wilgen.

Tot in de 20e eeuw was er in vrijwel ieder dorp een gespecialiseerd klompenmaker te vinden. Het proces begint al bij het kiezen van een geschikte stam en blokken hout: niet elke stam is immers groot of rond genoeg voor het maken van grote klompen, en niet elk blok hout krimpt of slijt op dezelfde manier. De blokken worden gekapt en gesneden tot er twee klompachtige vormen – in spiegelbeeld - ontstaan. Het uitboren van de klomp creëert de ruimte waar de voeten in passen. Het maken van een goede pasvorm is moeilijk en belangrijk werk, want een klomp die niet past is zo goed als waardeloos. De uitgeholde klompen worden ten slotte afgewerkt; overtollig hout werd weggesneden, en de klomp kreeg zo zijn uiteindelijke vorm.

Tegenwoordig is een groot deel van het werk gemechaniseerd. Er wordt echter nog op veel plaatsen in Nederland op ambachtelijke wijze gewerkt, ook in de Krimpenerwaard. Op boerderij Van Zwienen in Lekkerkerk worden naast gewone klompen ook speciale souvenirklompen gemaakt: sleutelhangers, spaarpotten en klompen die herinneren aan een bijzondere gebeurtenis, zoals een geboorte of huwelijk.