Het Markiezenhof en de O.L.Vrouwekapel. Laatgotisch paleis, tot 1801 in het bezit van de in 1533 tot markies verheven heren van Bergen, sinds 1818 kazerne, gerestaureerd 1901, 1913 en 1926 en bestemd tot stedelijk museum, bibliotheek en muziekschool. Om twee binnenplaatsen gegroepeerd samenstel van gebouwen met groot achterplein, met gebruikmaking van enkele oudere gedeelten gebouwd tussen 1485 en 1532, vanaf 1495 onder leiding van Anthonis Keldermans met medewerking van zijn zoon Rombout. Gelijkvloers zijn de gevels voor een gedeelte geheel van Gobertangersteen, voor het overige baksteen met speklagen en natuursteen voor geveltoppen, ramen en verdere onderdelen. Aan een zijde van de noordelijke binnenplaats een galerij met Tudorbogen op slanke zuilen. In de noordwestelijke hoek de onderbouw van een achtkante traptoren waarvan de bovenbouw in 1780 gesloopt. In de westgevel de Tudorboog van de toegangspoort. Aan de zuidelijke binnenplaats tegen de lage westelijke en de hoge zuidelijke vleugel een galerij van geprofileerde Tudorbogen op zuilen; rechthoekige traptorens in de oostelijke hoeken. Aan de buitenzijde van de noordgevel een arkel. Aan de oostzijde een plm 1700 gewijzigde gevel: het Cabinet de la Tour d'Auvergne in Frans klassicistische stijl. Op het grote achterplein de bakkerij, de brouwerij en andere dienstgebouwen, alle in dezelfde trant gedetailleerd als de hoofdvleugels. Aan de noordzijde, langs de Hofstraat, wordt dit plein afgesloten door een oude, vroeg 16e eeuwse muur. Alle ramen van de westelijke voorgevel met gesmeedijzeren traliewerk uit de bouwtijd. Inwendig: kelders met ton en kruisgewelven, enkele vertrekken eveneens gewelfd.
Het Markiezenhof (Steenbergsestraat 6-8) is een van de belangrijkste voorbeelden van laat-middeleeuwse stedelijke wooncultuur in Nederland. De basis voor dit stadspaleis zal in het midden van de 14de eeuw zijn gelegd. Het eerste complex bestond uit een zaalgebouw met dwarsvleugel, traptoren en keuken ten noorden van de Grebbe. Door de aankoop van een perceel ten zuiden van die waterloop werd verdere uitbreiding van het complex in de eerste helft van de 15de eeuw mogelijk, waarbij de Grebbe werd overkluisd.
