Pieterskerk (Waalse gemeente) door Bisschop Bernulphus gebouwd, in 1045 gewijd. Turfstenen driebeukige kruiskerk met crypta onder het koor, gewelfd in de 15e eeuw, beide westtorens in 1674 tijdens de storm verwoest. Westgevel uit 1674, Pieternellenkapel uit ca.1450 en Dekenskapel uit vermoedelijk 1325. Kabinetorgel uit 2e helft 18e eeuw. In 1985 gerestaureerd door Fama en Raadgever. Klokkenstoel met klok van W. Butendiic, 1435, diam. 60,1 cm.
Pieterskerk (Pieterskerkhof 3) , vroeger een kapittelkerk, nu Waals-hervormde kerk. Deze vroeg-romaanse zuilen- en kruisbasiliek is gewijd in 1048 en vormt het oosteinde van het door bisschop Bernold opgezette kerkenkruis. De kerk leed schade door branden in 1076, 1148 en 1279 en door de orkaan van 1674. Het 11de-eeuwse kerkgebouw is in vergelijking met de andere romaanse kerken van Utrecht echter vrij volledig tot ons gekomen. Vooral de rode zandstenen zuilen met teerlingkapitelen en de crypte onder het hoogkoor zijn kenmerkend voor de kerk. De romaanse delen van plattegrond en opbouw lijken sterk op de 11de-eeuwse romaanse delen van de Utrechtse Janskerk, de Lebuïnuskerk te Deventer en de St.-Martinuskerk te Emmerik. De traditie die de beide Utrechtse kerken en die van Deventer aan Bernold toeschrijft, heeft zijn grond. Bisschop Bernold koos zijn grafplaats in de Pieterskerk. De rode, zandstenen sarcofaag van de kerkstichter, opgegraven in het kruisingsvak van de kerk, staat sinds 1952 in de crypte.
