Karakteristiek aan het Kerkplein en naast de Hervormde kerk gelegen Schultehuis, dat zich in zijn huidige vorm als vroeg-17e-eeuws manifesteert. De bouwgeschiedenis van deze vroegere schoutenzetel gaat, te oordelen naar het toegepaste steenformaat en de restanten van zandstenen kruiskozijnen, via een laat 19e-eeuwse gepleisterde uitmonstering die bij gelegenheid van de (reconstruerende) restauratie in 1975 ten gunste van het huidige 17e-eeuwse uiterlijk ongedaan is gemaakt, vermoedelijk terug tot in de 16e eeuw.
Onderkelderd verdiepingloos gebouw, opgetrokken uit vertinde baksteen en gedekt door een vrij steil met pannen belegd zadeldak tussen topgevels met hoekschoorstenen; vlechtingen; staafankers; de (bij de restauratie vergrote) uitbouw aan de achterzijde heeft een bijpassende vormgeving en wordt gedekt door een aan hoofdgebouw aangeheeld met pannen belegd half lessenaardak. In de voorgevel twee (nog laat-16e- of vroeg-17e-eeuwse?) forse natuurstenen kruiskozijnen met elk vier zesruitsramen en halve luiken, die op grond van bouwsporen bij de restauratie in deze vorm zijn teruggebracht ten koste van een zeer sobere 19e-eeuwse uitmonstering. In de vrijstaande zijgevel deur met stoep en twee lichtopeningen met luiken in de top; vlechtingen; staafankers. Inwendig zijn van belang de door een zwaar halfcirkelvormig laat-16e-eeuws gewelf(?) overdekte en met rode plavuizen belegde kelder en de overwegend laat-19e-eeuwse karakteristieken van de daarboven gelegen Schultekamer, waarvan de vloer eveneens met (oudere) in dambord en halfsteensverband gelegde rode plavuizen is belegd en de wanden zijn bekleed met laat-19e-eeuwse tegels met eenvoudig motief; balkenzoldering, bedsteden- en kastenwand en bescheiden schouw zijn eveneens laat-19e-eeuws.
Schultehuis, van algemeen cultuur- en architectuurhistorisch belang wegens:
-de vroegere functie van het gebouw als zetel van de schout;
-de centrale ligging in de dorpskern, waaruit het belang van deze functie naar voren komt;
-de 16e- en 17e-eeuwse elementen (overwelfde kelder, plavuizen vloeren, steenformaat en op grond van restanten gereconstrueerde kruiskozijnen) en de laat-19e-eeuwse uitmonstering van de Schultekamer, die alle getuigen van de geschiedenis van het gebouw;
-de reconstruerende restauratie, waarmee een indertijd gangbare restauratie-opvatting is vastgelegd;
-de karakteristieke ligging aan het Kerkplein in het centrum van het dorp en naast de Hervormde kerk, waardoor de historische situatie in monumentale zin wordt versterkt.
Het voorm. Schultehuis (Kerkplein 7) is een dwars huis met hoge begane grond en aan de achterzijde een uitbouw met lessenaarsdak. Het huis stamt mogelijk uit het begin van de 16de eeuw. De kelder is voorzien van een laat-16de-eeuws gewelf en een plavuizen vloer. Het huidige 17de-eeuwse uiterlijk is het resultaat van een restauratie in 1974-'75, toen de 19de-eeuwse bepleistering werd vervangen door gesausde gevels. De voorgevel bevat twee forse, gereconstrueerde, natuurstenen kruiskozijnen.
