HOOFDGEBOUW.
Het uit drie verschillende bouwvolumes samengestelde hoofdgebouw (1891-93) is opgetrokken in rode baksteen met rijkelijke toepassing van graniet en zandsteen voor de plint, ornamentele Renaissancistische en sculpturale details. Naast het drie bouwlagen en kapverdieping tellende middendeel, waarbij ter hoogte van de eerste verdieping de Ionische orde is toegepast en bij de tweede verdieping de Composiete orde, bestaat het hoofdgebouw uit een twee bouwlagen en vijf vensterassen tellende rechtervleugel en een kortere tot Koninklijk Paviljoen bestemde linkervleugel, die als monumentnummer 407995 afzonderlijk is beschreven.
Het onder samenstel van leien mansardekappen gebouwde, vijf assen brede middendeel heeft nog de oorspronkelijke doorgaande ijzeren luifel met sierlijk gesmede ornamenten over de volle breedte van de voorgevel boven de drie ingangen naar de reizigershal, bevat voorts een rijk bewerkte topgevel met stationsklok in het midden en een fries met inscriptie 'HOLLANDSCHE IJZEREN SPOORWEGMAATSCHAPPIJ' boven de drie grote rondboogvensters op de eerste verdieping en wordt geflankeerd door twee als hoektorens behandelde zijrisalieten met leien koepeldaken en houten lantaarns. In de zwikken bij de van stenen onderverdelingen voorziene rondboogvensters in het midden en boven de recht afgesloten vensters van de zijrisalieten allegorische reliëfs met voorstellingen van de Wetenschap, Handel, Nijverheid en Kunst, respectievelijk de Energie tussen hemel en aarde, en de Stoomkracht tussen water en vuur, alle vervaardigd door de Amsterdamse firma Van den Bossche en Crevels, evenals de overige reliëfs.
De telkens gekoppelde, kleine rondboogvensters van de tweede verdieping hebben alle deelzuiltjes; boven en naast de flankerende pilasters zijn in het middendeel zes kleine en twee grotere rozetstenen aangebracht. Het middendeel wordt verder afgesloten door een omlopende, gekorniste kroonlijst met voluten. De door een aedicula bekroonde middentopgevel bevat voorts nog een reliëf met het toenmalig spoorweg-embleem: een gevleugeld wiel, alsmede halfzuilen, hoofdgestellen, zijvoluten en obelisken.
De zijrisalieten hebben boven de gekoppelde tweede verdiepingvensters gebeeldhouwde festoenen; de koepeldaken hebben voorts elk aan de voorzijde en zijgevel een dakkapel met boogvenster, halfzuilen, voluten, fronton en obelisk, alsmede een achtzijdige, opengewerkte lantaarn met sierbekroning.
De twee bouwlagen tellende gevel aan de perronzijde heeft op de verdieping dubbelvensters met deelzuil van de Ionische orde en beneden - ter verlichting van de vide van de reizigershal - grote rondboogvensters met natuurstenen geprofileerde omlijsting en sluitstenen; bij de hoeken rusticablokken.
Inwendig is de dubbelhoge reizigershal meermalen gewijzigd; de oorspronkelijke door de Haagse firma Rozenburg vervaardigde tegeltableaux met voorstellingen van de Oude en Nieuwe Tijd zijn daarbij verwijderd.
De soberder uitgevoerde rechterzijvleugel, in oorsprong bestemd voor dienstruimten, heeft rechts een zijrisaliet met rusticahoekblokken en een natuurstenen dakkapel met halfzuilen, obelisken en aedicula-bekroning. De door geprofileerde lijsten afgesloten rondboogvensters op de beganegrond hebben een houten onderverdeling; in de tweede travee is een dubbele paneeldeur aangebracht. Boven de natuurstenen cordonlijst door Ionische pilasters en frontons omlijste vierlichtvensters, waarbij boven het venster in de zijrisaliet een allegorisch reliëf is aangebracht met Caritas-voorstelling. Boven de gekorniste, omlopende kroonlijst een viertal kleine dakkapellen met frontons.
De achtergevel heeft grote rondboogvensters voorzien van geprofileerde natuurstenen omlijstingen met sluitstenen; boven de ingang een driehoekig fronton.
Complex-onderdeel van algemeen belang wegens architectuur-, kunst- en cultuurhistorische waarden.
Het station Hollands Spoor (Stationsplein 25) werd in 1888-'93 gebouwd voor de Hollandsche IJzeren Spoorweg Maatschappij (H.IJ.S.M.) en verving het oude station uit 1845. Het ontwerp in rijke neorenaissance-stijl is van D.A.N. Margadant. Het hoofdgebouw heeft een drielaags middendeel met pilastergeleding geflankeerd door lagere zijvleugels. De stationshal is grotendeels gemoderniseerd bij de renovatie van het station rond 2000. De korte linker zijvleugel bevat het Koninklijk Paviljoen, bestaande uit een vestibule met trappenhal, wachtkamers, kabinetten en een balkonkamer (gerestaureerd 1981). Het beeldhouwwerk aan en in het paviljoen is van atelier Van de Bossche & Creve, de schilderingen en de wanddecoraties zijn van M.A. Hendricks en het glas-in-lood van J.L. Schouten. Tegen de langere rechtervleugel staat een nu als rijwielstalling gebruikte rijtuigoverkapping (Stationsplein 24e) uit 1862 met Polonceauspanten op gietijzeren kolommen. De constructie, oorspronkelijk in gebruik als treinhal van het oude station, diende na verplaatsing in 1887 een tijd lang als overkapping voor rijtuigen en de Scheveningse stoomtram. Op het langgerekte eilandperron liggen drie perrongebouwen in neorenaissancestijl, waarvan het middelste met wachten restauratieruimte (gerestaureerd na brand in 1989). De vierbeukige perronoverkapping, opgebouwd uit knieboogspanten met vakwerkbogen op gietijzeren kolommen, werd geleverd door de firma L.I. Enthoven & Co. (1893). Ten oosten van het station liet de H.IJ.S.M. in 1885 een spoorviaduct op gietijzeren kolommen bouwen over de Rijswijkseweg en de naastgelegen Trekvliet (gewijzigd 1906 en 1935). Aan de zijde van het Laakkwartier staan het stationspostexpeditiegebouw (Rijswijkseweg 19-21; 1946-'49, G.C. Bremer) , met glazen bouwsteenelementen in betonnen kaders, en het nieuwe Expeditie Knooppunt (1984-'87, R. Ligtvoet).
