Waalse Kerk

Ned.Herv. z.g. Waalse Kerk. Eenbeukige kapel van de Dominicanessen, 1530 gewijd, in 1839 van koor beroofd. In de kerk preekstoel plm 1630 en Orgel met Hoofdwerk en Bovenwerk, in 1740 gemaakt door M. Schwartsburg. In 1854 ingrijpend verbouwd door L. van Dam en Zonen, op rijk gesneden balustrade met wapens van Marie Louise van Hessen-Kassel en J.W. Friso 1742. In dakruiter boven de gevel aan de Grote Kerkstraat, klok van J. Balthasar, 1661, diam. 60,5 cm.

De voorm. Waalse kerk (Grote Kerkstraat 222) hoorde oorspronkelijk bij het St.-Catharina- of Witte Nonnenklooster en is in 1507 gesticht door Welmoed Hermans, dochter van de Leeuwarder stadssecretaris Herman Oddoz. De eenbeukige kerk werd gebouwd na de opname van het klooster in de dominicanenorde in 1525 en werd rond 1530 voltooid. Geruime tijd na de Reformatie werd het gebouw aan de Waalse gemeente overgedragen. Het koor en het schip van de kerk werden daarbij door een muur gescheiden. In 1839 brak men het koor af. In de dakruiter boven de voorgevel hangt een door Jurjen Balthasar gegoten klok (1661). Het huidige gepleisterde uiterlijk dateert van herstellingen in 1836-'37. Verschillende kerkgemeenten gebruiken momenteel het in 1986 gerestaureerde gebouw.