15 jaar Fotografenavond

Petit à petit, l’ oiseau fait son nid, langzaam bouwt de vogel zijn nest. Onder dat motto van zijn Luxemburgse moeder maakte Aloys Ginjaar zijn Fotografenavond in café Kalkhoven. Afgelopen dinsdag was het voor de 177e keer. En het was een jubileum: de Fotografenavond bestond 15 jaar.

Zeven mensen zaten er op 16 november 2000 aan de ronde tafel van het café. En de maand er op waren het er negen. En daarna groeide het door, ook met veel jonge mensen. Aloys: “Ik ben het enthousiasme van een Jehova getuige verder gegaan.” Dat doet hij inmiddels ook met het Photoville Festival New York, waar hij afgelopen zomer voor de vierde keer – samen met Astrid Verhoef - de Nederlandse bijdrage organiseerde. Er kwamen maar liefst 76.000 mensen op af.

Aloys Bellwald

Terwijl de mensen binnendruppelden en de tafel voller werd vertelde Aloys over zijn afkomst. Hij is half Hollander, half Luxemburger.  Zijn moeder en haar ouders hadden een hotel in Echternach, Luxemburg, vader was Amsterdammer. In 1936 maakte zijn Ko Ginjaar ( 4 juli 1915) een ‘wereldreis’ naar Luxemburg.  En kwam daar terecht in het hotel Beau Sejour van Aloys Bellwald. Hij zag daar diens dochter Emma Bellwald (4 juni 1915) en werd op slag verliefd.

Eenmaal terug in Amsterdam bleef hij aan haar denken. Op een zaterdag pakte hij de motor en reed rechtstreeks naar Luxemburg, sprak met Emma en was zondagavond weer terug in Amsterdam. Ko bleef dat regelmatig doen. Hij werkte op een Amsterdamse ambachtsschool, maar de Duitsers  hadden in de oorlog mankracht nodig. Dat regelden ze via de Arbeitseinsatz. Zo kwam Ko Ginjaar in Erfurt, Thüringen terecht waar hij buschauffeur werd. Tegelijk liet hij Emma uit Luxemburg overkomen en niet lang daarna trouwden ze. In voorjaar 1945 waren ze daar ineens: de Yankees. Duitsland was verslagen. Met een truck reden Ko en Emma naar Amsterdam, Nederland was bevrijd. Ze kregen een zoon en vernoemden hem naar zijn Luxemburgse opa.  Aloys: “Ik was het eerste product van de Europese Gemeenschap.”

Het Fotografendiner

Aloys vertelt ook over de voorloper van de Fotografenavond: het Fotografendiner opgericht door Michel Szulc-Krzyzanowski. In 1986 kwam Aloys voor het eerst op zo’n diner, in het Grieks restaurant Olympia aan de Nassaukade. De diners beleefden hun hoogtijdagen later in het prachtige Restaurant Witteveen aan de Ceintuurbaan. Daar kon je in een aangename ambiance lekker eten voor een schappelijke prijs. En het werd er behoorlijk druk met zo’n 40 tot wel 60 fotomensen. Beginnende maar ook gesettelde  fotografen en de oprichters van het agentschap ‘Hollandse Hoogte’. De bijeenkomsten in Witteveen stopten begin jaren ’90. Aloys, Louis Zaal en ook Bert Verhoeff probeerden het nog voort te zetten op het Fotofestival Naarden, tot twee maal toe, maar daar kwam geen vervolg van. Aloys heeft die zinderende bijeenkomsten danig gemist en besloot eind 2000 tot het organiseren van de Fotografenavond in Kalkhoven.

Jubileumtoespraak

Ondertussen zit de tafel vol en tikt Aloys tegen zijn glas voor de officiële jubileumtoespraak. Hij houdt het kort, want hij is wat schor vanwege een kleine griep. “Op 16 november 2000 is het allemaal begonnen. Met zeven fotografen rond een ronde tafel in Café Kalkhoven. Fotografen zijn solisten. Het is een wonder dat de avond na 15 jaar nog bestaat in Kalkhoven. Lang leve Kalkhoven! Lang leve de Fotografenavond! Lang leve de vriendschap!”

De gasten aan de tafel: “Lang leve Aloys” en “Nog eens 15 jaar”. De schaal met worst en kaas wordt gebracht en Robert Theunissen van het blad Zoom komt erbij. En hij heeft plannen om het blad Shutter terug op de markt te brengen, vertelt hij. Hij is lange tijd niet geweest, maar hij is een belangrijk lid. Hij is namelijk vader van de enige fotografenavond baby. De moeder, Rinske Wegener, kwam hij zo’n tien jaar geleden tegen op de Fotografenavond en zeven jaar geleden werd dochter Rosa geboren. Hij laat haar op zijn telefoon zien. Een mooi meisje. Aloys: “Zij overleeft de Fotografenavond”.

Foto: Michiel Wijnbergh

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0