De Haagse ambassade: Georgië

Tussen de Zwarte en de Kaspische Zee bevindt zich de Kaukasus. Het is een bergachtige streek aan de grens van Europa en Azië. Er bevinden zich enige landen met een lange historie en een eigen taal. Een van die landen is Georgië.

Fietsend langs de Groot Hertoginnelaan zie ik rechts op een gebouw een witte vlag met vijf rode kruizen wapperen. Dat zal het zijn: de ambassade van Georgië. De vlag is 2004 in gebruik genomen na de rozenrevolutie van 2003. Daarmee kwam Micheil Saakasjvili aan de leiding, die getrouwd was met een Nederlandse: Sandra Roelofs. Inmiddels is hij opgevolgd door een nieuwe president: Giorgi Margvelashvili.

Wijn

Rondkijkend in de ontvangstkamer van de ambassade zie ik links en rechts glazen vitrines met een van de bekende producten van het land: de Georgische wijn.  De ambassadeur, Konstantine Surguladze, komt binnen. “We hebben een unieke manier van wijnmaken”, vertelt hij. “Het is een heel oude methode die al 8000 jaar oud, we noemen het de steengroeve-“Qvevri”-methode. De verwerkte druiven worden in grote aarde kruiken gegoten die in de grond worden begraven. Daar kan het rijpen. De constante winter- en zomertemperatuur gaat er op inwerken en, als het proces eenmaal voltooid is, krijg je als resultaat een unieke wijn met een heel eigen smaak. Niet alleen in eigen land en buurlanden is deze wijn populair, maar ook in de rest van de wereld.”

Associatieverdrag

Het huidige Georgië ontstond toen de Sovjet-Unie in 1991 uiteenviel. Het land wilde zich graag ontwikkelen tot een normaal, stabiel, Europees land. Dat vergde nogal wat inspanningen. Het oude systeem en de oude mentaliteit  waren er in tientallen jaren ingeslepen. De grote bovenbuur, Rusland, gedroeg zich met stereotype gedrag als de verongelijkte boze man. Met militair vertoon werden stukken van het land: Abchazië in het westen aan de Zwarte Zee en Zuid-Ossetië in het midden, van Georgië ‘losgeweekt’.

De ambassadeur: “Rusland deed de Georgische producten in de periode 2006-2012 in de ban. Heel zwaar was dat. Want we waren economisch afhankelijk van de Russische markt. Maar het was ook een blessing in disguise. We moesten ons wel heroriënteren op andere landen met andere markten en ons productpakket aanpassen. We begonnen meer te exporteren naar vele landen, onder andere de VS, de EU en China. Op 27 juni 2014 ondertekenden we, met de landen van de EU, het Associatieverdrag met daarin opgenomen de DCFTA, het Deep and Comprehensive Free Trade Area. We werken nu aan het effectief maken van dat verdrag.”

Het proces dat al eerder was ingezet om een goede omgeving voor zakendoen en een prettige sociale sfeer in het land te creëren, kreeg hiermee een stimulans. Via de wet werden regels vastgelegd die een eerlijke competitie mogelijk moesten maken, waarbij recht werd gedaan aan eigendomsrechten, inclusief de rechten op ‘intellectueel bezit’ en een vrije rechtspraak. Konstantine Surguladze: “Kortom: het tekenen van het Associatieverdrag betekende het werken aan een vrije, stabiele, veilige en niet-corrupte omgeving waarin ongehinderd zaken kunnen worden gedaan. En die mogelijkheid om handelsrelaties te verbreden en verdiepen leidt tevens tot de versteviging van de banden met de leden van de Europese Unie.”

Zijderoute

Wat Georgië vooral zo interessant maakt is zijn ligging, tussen oost en west. De ambassadeur: “Op transportgebied verbinden we oost en west, aan de ene kant China, aan de andere kant Europa. Georgië is een van de landen die ligt aan de historische ‘Silk Road’, de ‘Zijde Route’. Vorig jaar was Tiblisi, onze hoofdstad, gastheer van het ‘Silk Road Forum’. De organisatie daarvan lag in handen van zowel Georgië als China. Er waren deelnemers uit meer dan 30 landen.”

Aan de Zwarte Zee wordt een nieuwe diepzee haven gebouwd: Port Anaklia. “Die biedt de mogelijkheid het laden en lossen van het grootste type vrachtschepen, het Panamax-type, af te handelen. Er is opslagcapaciteit voor 100 miljoen ton aan gedroogde goederen. De bouw van de haven begint dit jaar. Bij de voorbereiding was ook een Nederlandse consultancy firma betrokken.”

Voor het wegtransport wordt gewerkt aan het Lapiz Lazuli project. Dat verbindt Afghanistan, via Turkmenistan, Azerbeidzjan met Georgië en verder Turkije. De bestaande oost-west snelweg – een strategische doorvoer route tussen Europa en Centraal Azië - wordt onder handen genomen en op een stuk hoger niveau getild, met vier rijbanen. Er kunnen dan 50.000 voertuigen per dag over. “Het wordt een strategische doorvoerroute waar net alleen de deelnemende landen baat van zullen hebben.”

Investeringen

Nederland speelt een belangrijke rol in de Georgische economie. Alhoewel klein en relatief ver weg van Georgië, is ons land een van de grootste investeerders in het land. De ambassadeur: “Nederlanders zijn pragmatische mensen. Voordat zij hun geld ergens insteken hebben ze zich goed vergewist van de voorwaarden en omstandigheden. Ze investeren veel in landbouw, de bouwsector en ook in het banksysteem. Op landbouwgebied is Nederland een vooraanstaand land. En Georgië met zijn rijke en gevarieerde bodem – met maar liefst 49 grondtypes en 22 verschillende soorten microklimaat – is voor hen het neusje van de zalm. Zo werd er door Georgië en Nederland gezamenlijk geïnvesteerd in Imereti Greenery, kassen met lichtsystemen.

In april 2015 ging er een grote Nederlandse handelsmissie naar Georgië en enkele maanden later, in november, een Georgische missie naar Nederland. “Iedere keer met een grote deelname en met veel B2B meetings en naderhand vervolg-ontmoetingen.” De Nederlandse investeringen in Georgië  bedroegen in 2013 153 miljoen dollar en in 2014 373,7 miljoen dollar (voorlopige cijfers). De export van Nederland naar Georgië bedraagt inmiddels 128.2 miljoen dollar en omgekeerd die van Georgië naar Nederland 43.6 miljoen dollar.

Kunst

In het verlengde daarvan groeide ook de belangstelling van Nederlanders voor een toeristisch bezoek aan het land. In 2014 waren dat er 8.800, 8 procent meer dan het jaar ervoor en, volgens de eerste data, waren dat er in 2015 opnieuw een stuk meer. Ze konden er kennisnemen van de Georgische steden en het mooie landschap. In een straal van ongeveer 200 kilometer zijn er moerassen, woestijngebied en bergen met sneeuw te zien. Er kan gewandeld en gefietst worden, er kan ook gezwommen worden in de Zwarte Zee, er kan worden geskied en bergen kunnen worden beklommen.

Dan is er ook nog de cultuur. De ambassadeur vertelt er graag over. “We hebben polyfone, meerstemmige, muziek  en de Georgische dans, die ook beroemd is. Regelmatig doen zang- en dansgroepen Nederland aan. In ons land zelf is de belangstelling bijzonder groot, concerten en optredens zijn snel uitverkocht. Tot mijn grote genoegen zag ik ook een behoorlijk aantal Nederlanders zich wagen aan de uitvoering van betoverende polyfone liederen en de bijzonder krachtige Georgische dans. Diverse keren was ik bij concerten waar ik Nederlanders Georgische liederen hoorde zingen en ik was iedere keer onder de indruk. Ik mag wel een beetje opscheppen dat we op het gebied van muziek en kunst een aantal buitengewone talenten hebben.”

Georgische beeldend kunstenaars en musici zijn hier al vrij bekend. De grote componist Gia Kancheli heeft in de loop der jaren diverse concerten gegeven. Ook Liza Batiashvili, op de viool, en Khatia Buniatishvili, op de piano, hadden veel succes. Op dit moment debuteert Anita Rachvelishvili, zangeres, bij  De Nationale Opera – te zien tot 20 maart. “We zijn ook erg trots een aantal Georgiërs die hier wonen. Heel recent vertolkte  Maia Makhateli ‘Mata Hari’ in het Concertgebouw.

Nog een paar namen: de schilder en dichter Zura Kalanda, de beeldhouwer Amiran Djanashvili, wapensmid Gocha Laghidze, pianiste Nino Gvetadze en haar man cellist Levan Tskhadadze, allemaal in Nederland wonend. En de Georgische schilder Giorgi Kukhalashvili doet met ‘Dream of Jheronimus Bosch’ mee aan diverse activiteiten van het Jeroen Bosch Jaar 2016. Het kunstwerk wordt tot en met het eind van 2016 op de ambassade tentoongesteld.

Op het medische vlak is er samenwerking tussen beide landen die heeft geleid tot het opzetten van een gezamenlijke epilepsiekliniek: het Simon Khechinashvili Hospital. Het werkt inmiddels zo goed, dat er plannen tot uitbreiding zijn.

Texel

Ten slotte, we kennen van de laatste wereldoorlog de Opstand van de Georgiërs. Georgische soldaten in dienst van de Wehrmacht die door het Duitse Rijk waren gelegerd op het eiland Texel kwamen in verzet tegen de Duitsers. De opstand begon in de nacht van 5 op 6 april 1945 en eindigde op 20 met 1945, meer dan twee weken na het einde van de oorlog in Nederland, toen de Canadezen op Texel arriveerden. Er vielen in totaal meer dan 1000 doden. Ieder jaar wordt het herdacht.

De ambassadeur: “Het was niet alleen in Texel. Een jaar eerder werden in Beverwijk 15 Georgische soldaten doodgeschoten door de Duitsers. Ook dat wordt herdacht. Die herdenkingen vinden plaats met veel steun van de plaatselijke overheden. Er is grote interesse bij de bevolking. Het brengt veel emotie teweeg, altijd weer.”

Afbeeldingen: 1) ambassadeur Konstantine Surguladze, 2) Tbilisi, 3) Tbilisi, Gabriadze Theater, 4) oud Tbilisi. 5) Kazbegi, 6) Batumi, Ali &Nino, 7) Svaneti, 8) Batumi Piaca, 9) Kakheti Alaverdi, 10) Lopota Resort, 11) kaart Silk Road, 12) Promethey Mgvime, 13) Samtskhe Javakheti Vardzia, 14) Gergeti

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0