De wereld van de Amsterdamse kunstenaar, 92 - Wilma Laarakker
De wereld van de Amsterdamse kunstenaar, 92 - Wilma Laarakker
Op de Pop-up Gallery in NDSM FUSE in Amsterdam zag ik een groot blauw werk dat me een blik gaf in het heelal. Althans, dat zou het kunnen zijn. Ik zag verre planeten, witte stippen, zelfs wat wolkjes en de witte sporen die meteorieten achter zich hadden gelaten.
Het was samengesteld uit 25 tegen elkaar geschoven blauwdrukken van A4 formaat. Over de heelalweergave lag een rood raster-achtig geraamte met rechthoekige lijnen, een grote bol, en een aantal kleine bolletjes. ‘Meeting-points’ heet het werk. Het is samengesteld met gemengde grafische technieken zoals droge naald, stempeltechniek, sjabloon en blauwdruk.
Kunstzinnige familie
Ik zie het werk terug aan de muur bij Wilma Laarakker in haar atelier aan de Kloveniersburgwal in Amsterdam. Het is een ruim atelier met de lichtval vanuit het noorden.
Op een tafel liggen een aantal boeken met haar kunst en aan de muur hangen diverse tekeningen, schilderijen en objecten.
Wilma komt uit een kunstzinnige familie. Naast een piano spelende oudste zus zitten ook haar zussen Tiny en Lea in de kunst: Tiny maakt keramische wand- en vloerobjecten. Lea ontwerpt als textiele kunstenaar zowel stoffen als autonome objecten en banieren. Los van hun eigen exposities hebben ze met z’n drieën meerdere exposities gedaan, zowel in binnen- als in buitenland, onder andere in Groningen, Amsterdam, Bangkok en Singapore. The Bangkok Times opende indertijd - 2004 - een artikel over hun werk met de tekst “There’s nothing Chekhovian about these three sisters …” En daarmee was veel gezegd!
Opleiding
Van haar 13e tot haar 18e/19e waren er de praktisch dagelijkse schilder- en tekenlessen van Angèle de Spiegelaere, een telg uit een Belgisch kunstenaarsgeslacht. Ze zat destijds op een kostschool. Later volgde ze haar beroepsopleiding in Amsterdam.
Ideeën
Wilma heeft eigenlijk te veel ideeën, zegt ze. “Als bij een rinkelende kassa loopt ’t naar binnen. Dat is helemaal niet fijn, ik ben daardoor erg geneigd te springen, van onderwerp naar onderwerp.” Om dat te vermijden concentreert ze zich op één onderwerp, één thema. Vaak maakt ze daarbij een werkboek, in eerste instantie als leidraad voor zichzelf: “dat maakt het werken overzichtelijk en dan kan ik mij beter in het werk verdiepen.”
Ze laat een groot boek zien, waarin de serie ‘Coming Home’ te zien is. “Dit begon met het leegmaken van de vuile kwasten. In die vegen zit altijd wel iets wat interessant is en dat ontwikkelt zich verder. Ik wil mij daarbij niet binden aan één stijl, maar het blijft evengoed onmiskenbaar mijn hand. Figuratie of abstractie is om het even, ik wil leven brengen in het gebruikte materiaal en in het beeld, in wat ik wil maken.”
My little Red Herrings
In de periode 2017-2020 maakte Wilma tussen de bedrijven door meer dan honderd kleine tekeningen met rode kleurpotloden. Het idee was om met één kleur zoveel mogelijk nuance in een tekening te brengen.
"Het stroomde als vanzelf uit mijn handen; ik werd er rustig van. Het maken van deze tekeningen leidde mij zogezegd om de tuin, een plezierige afleidingsmanoeuvre voor een spinnend hoofd en drukke gedachten. De serie kreeg de naam 'My Little Red Herrings’. Dit is een Engelse benaming voor de techniek om iemand af te leiden. Het komt uit de jacht: men gooide een stinkende rode haring op het pad van de honden om hen op een ander spoor te brengen.”
Een keuze uit deze tekeningen is op ware grootte - 15x15 cm. uitgegeven in het boekje 'My little Red Herrings”. (ISBN: 978 90 806676 2 4)
Het Vijlenerbos
We lopen langs de werken. Er hangen grote zwarte tekeningen, zware verticale en horizontale lijnen. “Dit werk maakte ik in de periode dat ik ook bezig was met de tartans. (Een tartan is Schots stofpatroon, gebonden aan een Clan.) In die periode in 2020 waren er vreselijke overstromingen in Limburg. Tijdens een boswandeling in dat gebied, het Vijlenerbos, zag ik de grassen en takken, en soms zelfs boomstammen, platgeslagen op de grond liggen. Dit werk, Siberisch krijt op papier, is daar een weerslag van. Als je de lijnen ziet lopen, dan zijn het eigenlijk ook tartans. Daarom hing dit werk, samen met de schilderijen-serie in één expositie met de titel 'Tartans' in de Artspace van Arti et Amicitiae in Amsterdam.
Veers Licht 2.0
Er hangt een affiche aan de muur van een recente tentoonstelling ‘Veers Licht 2.0’, waaraan 18 kunstenaars van de Nederlandse Kring van Tekenaars meedoen. Deze expositie loopt nog tot 6 november 2022 in Museum Veere, locatie De Schotse Huizen, twee aaneengeschakelde 17e eeuwse panden. Wilma laat op deze expositie een aantal kleinere tekeningen zien en een groot tegelplateau van 42 tekeningen op papier. In dit tekenwerk wordt het sprankelende Veerse licht verbeeld. “In Zeeland heb je heel bijzonder licht. Dit wisten Mondriaan c.s. al te vertellen in het begin van de vorige eeuw. Dat heeft alles te maken met de grote zoutkristallen in water.”
Don’t waste the leftovers
In de huidige werkperiode dient de maskingtape, die gebruikt werd in de serie Tartans, als basismateriaal voor nieuw werk, het is een voorbereiding op een expositie en een publicatie. Planning 2023.
“De tapes die ik gebruikte voor de serie Tartans zagen er na gebruik zo prachtig uit, dat het zonde was om ze weg te gooien. Daarom gebruikte ik ze voor de “tape-tekeningen’ en dat was de start voor de nieuwe serie 'Don’t waste the leftovers’. In deze serie zullen nog meer werken opgenomen worden die hun oorsprong vinden in resten en wegwerpmaterialen van ander werk. Daar wil ik nu verder mee, ik zie wel wat er op mijn pad komt, dat geeft mij de ultieme vrijheid dit thema te ontwikkelen.”
Objecten
Op een plank onder het raam en overal aan de muur liggen en hangen gevonden voorwerpen waar ze haar eigen draai aan gegeven heeft, zoals een jongenskop met een kuifje: “ik vond een leuk haakje, dat ik bovenop die kop zette, het lijkt wel krul” -, of een knoest met afgezaagde takjes waarvan de zaagvlakken fel gekleurd zijn-, bemoste takken, bijltjes van hout, steen en touw, schroeven en spijkers etc. De objecten die hier uit voortvloeien zijn permanent in stock bij Galerie Wonderwood in Amsterdam.
Sol LeWitt
Heeft Wilma een mooi afsluitende filosofisch slot?
Dat heeft ze. "Ik wil daarvoor graag de beeldhouwer Sol LeWitt citeren die ooit zei: 'A portrait is never the one that is drawn, but if you draw a line, you have created something'.”
Afbeeldingen
1) Meeting Points, Mixed grafic-media, 150 x 100cm, 2022, 2) In the exhibition NDSM-Fuse Amsterdam, 3) Tartans, Mixed Media op papier, 20x30 cm, 4) Tartans, Olieverf op linnen, 12 x 20cm, 5) Another Tartan, Olieverf op linnen, 50x50cm, 6) “Licht”, Little Red Herrings, 7) “Onmisbaar”, Little Red Herrings, 8) “Wast nu?”, Little Red Herrings, 9 - 10) Het Vijlenerbos, Siberisch Krijt op papier, 50x50cm, 2021. 11) Het Vijlenerbos, Siberisch Krijt op papier, 50x100cm, 2021, 12) 3 dim. Jongensportret (hoogte 35 cm.) met op de voorgrond de Verrekijker, Hout, ijzer, rubber en acryl, 13) Coming Home, Verfresten met Siberisch krijt op papier, 14 - 16) Don’t waste the leftovers, 17) portret Wilma Laarakker.
http://wilmalaarakker.nl/
https://www.instagram.com/wilmalaarakker/
https://www.arti.nl/kunstenaar/laarakker-wilma/
