De wereld van de Leidse kunstenaar – 3, Renata Bauer

De wereld van de Leidse kunstenaar – 3, Renata Bauer

Renata Bauer exposeerde onlangs in de Haagse Kunstkring in de tentoonstelling ‘VIER’. Dat deed ze samen met Hans Ensink op Kemna, Michael Berkhemer en Marja van Bijlevelt.

Ik bezoek haar in haar atelier in de binnenstad van Leiden. Het atelier is ruim en heeft hoog boven ramen, zodat je alleen de lucht ziet. Het zorgt voor een mooie lichtinval.

Wandobjecten

De werken van Renata op de Haagse Kunstkring hebben iets vertrouwds en iets onverwachts. Er steken vreemde, grillige vormen uit die soms ook over de randen van het werk gaan. Ik zie enige exemplaren voor me hangen op de muur. 

Renata noemt ze wandobjecten. “Ze zijn gemaakt van kunsthars en epoxy. En ook andere materialen, soms aarde en soms PU-schuim. Bijzonder aan deze vormen is dat zij een strakke uitstraling hebben, maar als je ze goed bekijkt zie je dat die strakke lijnen ongemerkt overgaan in organische contouren en grillige lijnen.”  

Controle

Het is vrij ongedefinieerd, zegt Renata, “maar als je goed naar de contouren kijkt zie je bepaalde gebieden. Je ziet strakke, industrieel-achtige lijnen en je ziet lijnen die vloeien.” Het blijkt te gaan over dingen die je kunt maken en waarover je controle hebt en onverwachte dingen die hun eigen weg kiezen.

Het zijn nieuwe vormen, die ze zelf niet kent. Als een werk af is gaat ze het analyseren. “Zit ’t goed in elkaar? Heeft het de juiste spanning? Als het goed is heeft het werk iets ambivalents, is het niet zo gedefinieerd. Juist het ongedefinieerde, ongrijpbare is voor mij interessant. Als het werk  naar iets duidelijks zou verwijzen, zou ik niet tevreden zijn.”

Waar komt dat vandaan, dat gelijktijdig zoeken naar controle en iets onvasts? “Ik voel het ook in mijn gewone leven. Ik ben altijd bezig met balans, om dat vorm te geven, op allerlei gebied. Ik ben geboren in Polen, heb in Israël gewoond. Ik heb me aan culturen aangepast, maar ik voelde me nooit helemaal samenvallen met die culturen. Daar komt het misschien vandaan. In de kunst kan ik ermee aan de slag. De kunst heeft de kracht van de nuance. En niet: zo is het / zo is het niet.”

Sleutelwerk

Heeft ze een sleutelwerk, een werk dat een nieuwe koers in gang zette? “Ik heb niet echt  een sleutelwerk, maar wel altijd werken die me helpen de volgende stap te maken. Ik heb er nooit zo naar gezocht. In het proces van maken ga je op gegeven moment iets anders doen omdat er een  trigger was in een of enkele werken die je aan het denken zet . Daarover ga je reflecteren, neem je een pauze, en dan kom je tot andere dingen.”

Op de grens

Renata is sinds 1984 kunstenaar. Toen studeerde ze af van de AKI. Na haar afstuderen ontving ze diverse stipendia, onder andere van het Fonds Beeldende Kunsten. “Dat was geweldig! Een grote stimulans als je net klaar bent met de opleiding en je weg probeert te vinden. In Leiden exposeerde ik door de jaren heen onder meer in Galerie De Stelling, Centrum Beeldende Kunst (CBK) en  Museum de Lakenhal.”

Ze maakte deel uit van de groep ‘G5’ die vaak exposeerde op diverse plekken in Nederland. “De overeenkomst tussen de vijf kunstenaars in deze groep was dat ze allemaal op de grens werkten van een bepaald gebied.” Ze maakte toen andere werken dan nu.  

“Vele jaren was ik bezig met fundamentele gegevens van de schilderkunst: de structuur, de vorm, de monochrome kleurvlakken, altijd op een rechthoek. Tot een moment dat dat als een soort beperking ging voelen. Ik begon te zoeken naar een andere drager. Met bovengenoemde uitkomst.”

Het organische en het chemische

Drie jaar geleden sloot ze zich aan bij de Haagse Kunstkring. “Daar kwam ik Hans Ensink op Kemna tegen. Ik kende hem van heel vroeger, hij heeft ook AKI gedaan. Toen besloten we samen iets te doen. In 2020 maakten we de expositie ‘Channels and Fields’. Toen ontstond het idee voor een grotere expositie. Dat werd ‘VIER’.”

Heeft ze tot slot een filosofie, voor zover dat niet al ter sprake kwam? “De balans die ik zoek, zit in de vorm, maar ook in de materialen: de combinatie van het organische (aarde) en het chemische (verf, kunsthars, epoxy). Voor mij is het een weerklank van de deze tijd.”

https://www.renatabauer.nl/
https://www.instagram.com/renatabauerart/
https://www.facebook.com/renata.bauer.5

Circa:
Nee

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0