De wereld van de Rotterdamse kunstenaar, 32 - Brian Decay

Een van de kunstenaars op de tentoonstelling Rooting in Between in Ruimte in Beweging in de Boterstraat in Schiedam, die geopend werd op 12 november, is Brian Decay.

De achternaam van Brian, Decay, verraadt het al: verval speelt een grote rol. Op de tentoonstelling  hangen enkele grote fotowerken van Brian waarin het verval in beeld wordt gebracht. We zien eens  voorname en indrukwekkende land- en woonhuizen, paleizen en andere ruimten, niet alleen in Nederland, maar in heel Europa. Het is mooi vastgelegd qua licht en qua aandacht voor de details. Je ziet geen mensen in die ruimten rondlopen.

Verlatenheid

Verlatenheid is het thema van zijn werk, zegt Brian Decay. “Ik vind ik het interessant te achterhalen waarom het object wat ik bezoek verlaten is. Elke locatie heeft een emotionele lading. Er is altijd een reden waarom die locatie verlaten is en het heeft mensen emotioneel geraakt. Of het nu een huis is waar opa en oma in woonden waar niemand van de familie naar omkeek of een fabriek waar generaties van families hebben gewerkt die moest sluiten door concurrentie uit lageloonlanden.”

Voordat hij een locatie gaat bezoeken probeert hij altijd zoveel mogelijk informatie te vergaren over de historie van de locatie. Brian: “Waarom is het verlaten? Wat is de locatie voor gebruikt? Wanneer ik een locatie betreed dan neem ik de locatie in me op beleef ik de emotie van de verlatenheid. Ik wil deze emotie met mijn foto’s overdragen naar mijn publiek en middels mijn foto’s hun fantasie prikkelen.”

Verlaten treinwagon

De schoonheid van natuurlijk verval spreekt hem erg aan. “Wij hebben ooit een stukje van Moeder Natuur afgenomen. Nadat we dit weer verlaten hebben weet zij langzaamaan weer terug te pakken wat haar afgenomen is.” Als sleutelwerk noemt hij het werk ‘Carriage for the rich’, een impressie van een verlaten treinwagon die hij in 2014 bezocht.

“Toen ik deze wagon binnen stapte leek het alsof ik in een tijdscapsule zat die mij 80 jaar terug in de tijd bracht. De luxe met hout afgewerkte wanden, de comfortabele kussens op de stoelen. Het leek alsof ik de rook van sigaren nog kon ruiken. Ik zag mannen met grote snorren in kostuum voor me met een sigaar in de mond en een wandelstok in de hand. Ik zag opgedirkte vrouwen voor me met opgestoken lange haren in de meest prachtige jurken op reis naar een nog onbekende bestemming… Deze foto is, opgenomen in een serie foto’s, door veel bekende websites zoals onder andere CNN Style en NatGeo Traveler gepubliceerd onder de titel ‘The Abandoned Orient Express’."  

Het verlaten dorp Doel

In 2010 schafte Brian Decay zijn eerste spiegelreflexcamera aan. Hij verkende Rotterdam en was veel langs de Maas te vinden. “Vooral architectuur trok mij enorm aan. Tijdens een fotocursus wees mijn leraar mij op het verlaten dorp Doel in België. Dat dorp is zo goed als verlaten en zou gaan verdwijnen zodat de Antwerpse haven kon uitbreiden. Nadat ik Doel bezocht heb wilde ik meer en ben ik terecht gekomen op een forum met fotografen met dezelfde passie voor verlaten objecten. Zo heb ik mensen leren kennen en ben ik meer verlaten locaties gaan bezoeken.”

Nederland bleek evenwel niet het ideale land voor verlaten locaties. “Hier wordt alles dicht gemetseld of gesloopt. Ik was in het begin voornamelijk in België te vinden, waar het bezoeken van verlaten locaties vrij eenvoudig is. In de loop der jaren ben ik steeds verder van huis op zoek gegaan naar verlaten objecten, in landen zoals Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk, Italië en Polen.”

Autodidact

Brian Decay is als fotograaf autodidact, of zoals hij het zelf noemt ‘een ‘self-taught photographer’. “Ik heb naast een basiscursus fotografie geen specifieke opleiding gevolgd. Ik heb alles zelf aangeleerd.” Hij heeft een vaste baan als Sales Executive bij een internationaal transportbedrijf. “Zeer corporate allemaal. Doordeweeks loop ik in pak en stropdas, in het weekend klim ik over hekken en kruip ik door keldergaten, op zoek naar verlatenheid. Wat ik doe is niet legaal. Legale bezoeken doe ik amper aan. Het stukje spanning van de explore is zeker een belangrijk onderdeel van de totale beleving.”

Hoe komt hij aan al die verlaten locaties? Brian: “Ik zoek veel op Google naar berichten over leegstaande gebouwen of gebouwen die leeg komen te staan. Daarnaast zoek ik veel op Google Earth, waar je met behulp van satelliet beelden op huizen in kan zoomen en op zoek ga naar ingestorte daken, overwoekerde panden etc. En dan erop uit om te kijken of het wat is. Door de loop der jaren krijg je waardering voor je werk en bouw je een netwerk op van collega fotografen met dezelfde passie. Zo wisselen we bijvoorbeeld onderling locaties uit.“

Vertrouwen

Heeft hij nog een mooi slotwoord? Dat heeft hij. “Vertrouwen is heel belangrijk, omdat je niet wilt dat locaties in verkeerde handen vallen van bijvoorbeeld vandalen. Ik wil de locatie vastleggen zoals ik hem aangetroffen heb, het liefst onaangeroerd, alsof deze pas verlaten is. Een ongeschreven regel is “Take nothing but pictures, leave nothing but footprints”. Je gaat een locatie discreet naar binnen, legt hem vast op de gevoelige plaat, en verlaat deze zoals je hem aangetroffen hebt.”

Afbeeldingen: 1) Arched, 2) Beelitz Frauen, 3) Carriage for the rich, 4) CdC1, 5) Distilled Dreams, 6) Endlessness, 7) Greenish, 8) Monarchies, 9) No cure for the lonely, 10) Off you go, 11) Palazzo, 12) Thousands have walked, 13) Vacant chairs, 14) Why not believe in me

http://www.preciousdecay.com/      http://bit.ly/2A4lMwY             https://bit.ly/2CfxupB 

Circa:
Nee

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0