De wereld van de Rotterdamse kunstenaar, 59 - Guus van Vugt
De wereld van de Rotterdamse kunstenaar, 59 - Guus van Vugt
Op de Wild Summer of Art bij Brutus Rotterdam zag ik veel prachtige kunstwerken, maar eentje sprong er toch wel uit: de Cyborg DJ. Op een verhoging stond een robot die muziek produceerde. De maker zat er achter: een hippe, al wat oudere man met zwarte hoed, met een zwart t-shirt met daarop zijn portret met roze getinte brillenglazen.
Een paar dagen later vertelt hij meer over zijn kunstcarrière die zeven jaar geleden, in 2015 begon. Eigenlijk wilde Guus van Vugt (75) altijd kunstenaar worden, vertelt hij, maar het was er niet van gekomen.
Het kunstzaadje
Zijn leven lang had hij allerlei banen: bij een schildersbedrijf, in een fabriek, als dakdekker bij Shell, als acquisiteur bij het Algemeen Dagblad, in de haven, bij Gulf Oil, als taxichauffeur, bij een distilleerderij en voorraadbeheerder bij een Indiase groothandel. De laatste baan was in 1999. Toen was er een tijdje geen baan was geen hij een vriend helpen die een antiekhandel had.
“Hij deed de meubels, ik de inkoop en verkoop.” Guus van Vugt heeft altijd wel in de kunstsfeer gezeten. “Als kind ging ik op bezoek bij mijn tante in Den Haag. Die had heel wat schilderijen aan de muur. Toen ik een tijdje in Scheveningen op school zat deed ik boodschappen voor een dame die in een met antiek ingerichte villa woonde vlakbij het strand. In beide huizen voelde ik me erg op mijn gemak. Daar is het zaadje geplant.”
Eerste kunstwerk
Maar het zou nog eventjes duren voordat zijn nieuwe loopbaan echt van start ging. De eerste kunstwerken ontstaan bij Via Kunst. Dat is een stichting voor 'talent van de straat’ in Rotterdam. “Ik ging daar een kijkje nemen, en werd al snel vrijwilliger.” Hij schenkt regelmatig spullen aan de stichting en maakt zijn eerste werk, ‘Afterlife Party’. Het werk bestaat uit vier oude geluidsboxen die zijn ingericht alsof het Guus’ ‘afterlife’ feestje is. “Zo zie ik het voor me als ik er niet meer ben. Muziek, lekker eten, gokautomaatjes.”
Steampunk Art
Toen een rommelzaakje ermee ophield krijgt Guus een flinke partij oude en kapotte klokken gedoneerd. Hij haalt ze thuis uit elkaar en maakte er zijn volgende kunstwerken van. Bij een tentoonstelling bij Via Kunst stond een grote staande klok van de kunstenaar Reinier Leenders. Guus vraagt hem of hij een klein klokje erbij kon hangen. Dat mocht, en Leenders zegt hem: “Dit is Steampunk Art.” Guus had er nooit van gehoord, maar het is een heuse stroming in de kunst, gebaseerd op het stoomtijdperk, dat begon in de 19e eeuw met de opkomst van de stoommachine. Alles draaide op tandwielen. Het is terug te zien in het werk van Van Vugt. Hij vindt het mooi, die benaming, maar hij houdt het zelf toch op Recycle Art, zegt hij.
Exposities
In 2016 stelt Guus tentoon in de kelder van de vintage zaak Hype van Serge en Avril. Later in het jaar is er een expositie bij Lost & Found, aan de Coolsingel, onder andere gerund door Marieke van Santen. Zij gaat hem helpen bij allerlei computer-gerelateerde zaken. Ze heeft er verstand van, ze werkt op de IT-afdeling van Museum Boymans. Ze ziet dat de domeinnaam SteampunkArt nog vrij is, en claimt die voor Guus.
Guus krijgt het advies eens bij Worm langs te gaan. Een van de toenmalige programmeurs, Frederic van de Velde, heeft aanvankelijk wat aarzeling, maar als hij de foto’s van Van Vugt’s werk ziet, is hij om. Hij maakt vier grote vitrines leeg, en Guus kan het zelf gaan inrichten. Er worden liefst zes werken verkocht. Van het een komt het ander. Zo krijgt hij de uitnodiging in de Eurotrash Brewery te exposeren van het kunstenaarsduo Arno Coenen en Iris Roskam. Dit resulteert in een werk in een van de zes Hofbogen in 2017.
Vitrine van Lost & Found
Marieke van Santen plaatst het werk ‘Klokstok nr. 2’ in een vitrine haar zaak, Lost & Found. Zo krijgt hij een interview in het blad De Havenloods en wordt hij gevraagd voor een live talkshow van Oma Greet in Studio de Bakkerij. Via Johan Gielen komt het werk onder ogen van James Brett, de oprichter van het ‘Museum of Everything’. Brett is bijzonder enthousiast en laat de foto’s in New York zien. Er volgen exposities in Den Haag en Schiedam en een tweede expositie bij Lost & Found. Het werk komt ook bij Marché 010 via Stichting Pluspunt. Bij Pluspunt krijgt hij een (gratis) atelier aangeboden. Daar zit hij nog steeds.
Hij is in gesprek met Brutus of hij daar wat op kan slaan, en in welke vorm dat het beste kan.
Drie fotoalbums
Ik bekijk drie dikke fotoalbums en zie daar onder meer een Art Deco lamp uit de jaren 20, met aan de onderkant de poten van een drumstel. Een bij Pluspunt gemaakte collage die nu op Documenta15 in Kassel te zien is, nog een collage, waar Jochem Grund een schoen van gaat maken. Grund ontwierp ook de schoenen van minister Hugo de Jonge. Jochem zelf met een gouden kop en blauwe schoentjes, met Furby-blauwe oogjes. Een Mondriaanlamp in red, yellow & blue. Mondriaan zelf – er industrieel uitziend - in red, yellow & blue. Gargamel, van de smurfenstrip, in een wagentje. Voorop staat een zwarte smurf. De ‘Opmeter robot’, De ‘Optawaakhond’, met een gasmeter, de eerste ‘clockstok’, de ‘Windmolenklok’, de ‘Chaotische klok’, de eerste Euromast, ‘Rotterdam in beweging’, met Rotterdamse gebouwen. ‘Vervlogen tijd’, over de eerste vlucht van de Uiver, Arno Coenen als A.C. de Brouwer, “Hij wilde een brouwerij beginnen. Bij zes hofbogen, de Eurotrash brouwerij.” Arno Coenen als keizer, met een geheim recept in de vorm van een kurketrekker. De KKK Klok, Keizer Kutlip koekoeksklok en de Tweede Euromast. En nog veel meer.
De Cyborg DJ
Ik bekijk het werk Cyborg DJ nog eens even goed. Uit de robot klinkt inmiddels ‘Jumpin’ Jack Flash’ van de Stones. Van voren zijn er twee lichtprojectoren en van achteren drie. De robot heeft echte beentjes en draagt klompen. Maar hij heeft daarnaast ook robotbenen en -voeten. De schoenen zitten vol met CD’s. Het zijn house- en disco cd’s, zegt Guus. De buik en het bovenlichaam bestaat uit computerboards en boven de borst is op een schermpje een filmpje te zien. “De eerste NFT-kat. Om een beetje beweging te tonen.” In een metalen schijf de kop van de robot, een poppenhoofd. En daarbovenop een antenne. Guus wijst me nog op een paar details. Bij de schouders bevindt zich aan de ene kant een condoomautomaat en aan de andere kant een zeepdispenser. “Het gaat ten slotte om een festival-robot.” Op de linkerarm ligt een kindje te slapen. Er is een walkietalkie te zien. “Voor het contact.” En onder het onderlichaam bevindt zich een klokkenspel met belletje. “Een klokkenspel in de dubbele betekenis van het woord. Het belletje is er voor het laatste rondje van de zaak.”
Tot slot: wat is zijn filosofie? Guus van Vugt tot slot: “Ik laat de materialen spreken. De materialen bepalen hoe het wordt. Het komt zoals het komt.”
Afbeeldingen
1) 2019 - Het jaar van Rembrandt - Wedstrijd Rijksmuseum A’dam, 2) Foto no. 273 - de Ouwe Rocker, 3) Joep van Lieshout - Robot Etna en Guus van Vugt, 4) Foto no. 116 - De Marslander, 5) Foto no. 127 - Mark Rutte als Pinokkio, 6) Foto no. 171 - Panorama van Rotterdam, 7) Foto no. 173 - Child Care, 8) Foto no. 209 - Robot Etna - 1.85m, 9) Foto no. 259 - Collage no.25, 10) Foto no. 313 - Glas Object -div. materialmen, 11) Foto no. 143 - The Skater, 12) Foto no. 186 - Japanse Karate Robot, 13) Foto no. 228 - Collage no. 29, 14) Foto no. 309 – Cyborg DJ – 1.90m.
https://www.steampunkart.nl/portfolio/
https://www.rollingartshows.com/guus-van-vugt
https://www.facebook.com/profile.php?id=100014897792757
