Groen Goud

Vorige week zag ik de trailer van 'Groen Goud 2', van het VPRO-programma Tegenlicht. Het zag er interessant uit en ik had deel één uit 2012 nog niet gezien, dus die eerst maar gekeken. Wat een prachtig en vooral ook hoopvol document. Als ik zie hoe wij mensen omgaan met onze planeet en hoeveel schade we aan haar toebrengen, dacht ik haast dat dat nooit meer goed zou komen. Maar dan blijkt diezelfde mens ook een oplossing te kunnen zijn voor de aangebrachte schade en de verloren gegane natuur weer tot leven te kunnen brengen.

De natuur kan wel een stootje hebben, blijkt uit de praktijk. Gooi alles vol met beton en dat kleine plantje weet toch ergens een gaatje te vinden waar het naar het licht kan groeien, of het groeit gewoon op het beton, zoals bijvoorbeeld mos. Dat heb ik altijd al heel mooi gevonden van de natuur, dat het ondanks alles, toch weer op weet te komen.

Tenminste, in de meeste gevallen. Soms is de schade zo groot dat zelfs de krachtige natuur een handje geholpen moet worden om weer te kunnen floreren. In het eerste deel van Groen Goud zien we daar prachtige voorbeelden van. En wat een inspirerende uitzending. Ik zat bijna stuiterend achter mijn laptop te kijken naar wat er allemaal mogelijk is en naar wat er allemaal al gebeurd.

Een helpende hand

In mijn huishouden dragen we de natuur een warm hart toe. We doen zoveel als we kunnen om de natuur zo min mogelijk schade toe te brengen. Een paar voorbeelden. Ik heb een regenton gemaakt op ons balkon om regenwater te kunnen gebruiken voor de planten. In de zomer is dat vaak niet genoeg en dan vullen we het regenwater aan met het eerste douchewater waar we nog niet onder staan. We hebben bijna overal spaarlampen. We scheiden ons afval. Verder ruim ik elke dag minimaal een stuk zwerfafval op en probeer daarmee ons land en onze planeet weer een stukje schoner te maken. Op het balkon ruim ik sinds een aantal jaren niet meer grondig op, maar laat bladeren en tuinafval liever wat liggen, zodat de vogels dat ook weer kunnen gebruiken. En ik laat zoveel mogelijk groeien van wat er spontaan opkomt in de bakken. De prachtigste planten en bloemen komen dan op. Er groeit zelfs een klein boompje in een van de bakken.

We kijken uit op een prachtig ‘privé-bos’ waar ik ontzettend blij mee ben en waar in de loop der jaren toch ook een aantal bomen uit gesneuveld zijn, vanwege storm of ziekte, maar ook wel vanwege klachten van bewoners. Blijkbaar waardeert niet iedereen de natuur en wordt ze soms gezien als lastig. We gebruiken groene stroom, we zijn winddelers en het liefst zouden we ook zonnepanelen op het dak hebben, maar daarvoor zijn we ook afhankelijk van de andere bewoners van de VVE en daarvan zijn slechts wij en nog één andere bewoner enthousiast over dat idee. We zijn echt niet perfect, maar wel bewust en we doen wat we kunnen.

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0