Haagse Vrije Jongens – deel 1

Op de eerste dinsdag van september 2003 toog de voltallige redactie van De Cultuurbarbaar naar Galerie Haags aan de Emmakade. We hadden daar een afspraak met Robert-Jan Rueb, veelzijdig journalist, columnist, auteur, uitgever, organisator van Haagse culturele evenementen en broer van Marnix, geestelijk vader van Haagse Harry.

Robert-Jan had voorgesteld om het gesprek te laten plaatsvinden bij Marcello (Marcello van den Dop) en Els (Els van den Dop-Van Meesche), samen bekend als het kunstenaarsechtpaar Marcello en Els. Aan tafel schoof even later ook de Haagse beeldend kunstenaar Frans de Leef aan.

Het zou een uitgebreid gesprek worden waarbij van de hak op de tak gesprongen werd. Maar het was gezellig en al snel kwam er bier en wijn op tafel. Wat grotere lijnen waren:

- Het overduidelijke ondernemerschap bij alle aanwezigen;

- Het feit dat men veel moeite doet gelijkgezinden bij elkaar te brengen;

- Een groot inlevingsvermogen in de geest van de ‘gewone Hagenaar/Hagenees’;

- Toch duidelijke artistieke kennis en kwaliteit;

- Een lichte afkeer van het ‘officiële Den Haag’.

Rembrandt

Marcello geeft ons enkele briefkaarten met daarop afbeeldingen van Rembrandt, in de kleuren groen, geel, rood en grijstinten. Marcello legt uit; ‘In 1999/2000 had het Mauritshuis een tentoonstelling van de zelfportretten van Rembrandt. In samenwerking met de National Gallery in Londen was het gelukt 28 portretten van de meester bij elkaar te halen.’

‘Ik kreeg het idee om een schaduwtentoonstelling te organiseren met een directe link naar de expositie in het Mauritshuis. Onze Nachtwacht was op ware grootte. Alleen waren de portretten van de hoofdpersonen vervangen door zelfportretten van Rembrandt. Die zie je nu op deze kaarten.’

De tentoonstelling vond plaats in het ABN-Amro pand, op de hoek van de Kneuterdijk. Daar hing ook veel werk van andere Haagse kunstenaars. Zo was er een groot portret van Haagse Harry van Marnix Rueb. Marcello: ‘Voordat het pand van de ABN-Amro er stond, stond er een ander pand waarin het hoofdkwartier van de VOC gevestigd was. Kon niet beter: tegenover het centrum van de macht aan de andere kant van de Hofvijver.’

Hagenaars en Hagenezen

‘Er is een verschil tussen Hagenaars en Hagenezen’, legt Frans uit. ‘Hagenezen zijn geboren en getogen in Den Haag, Hagenaars zijn er alleen woonachtig.’ ‘Den Haag bestaat uit een aantal dorpen’, vult Robert-Jan aan. ‘Daarbinnen bevindt zich een aantal wijken, en daarbinnen bemoeit de ene kant zich soms niet met de andere.’

‘Dat geldt zelfs al voor sommige straten’, vult Frans aan. ‘Neem de Weimarstraat, daar bemoeit de ene kant zich niet met de andere.’

Hij kan het weten, want Frans de Leef is een echte Hagenees: hij heeft in Transvaal, de Schilderswijk en Valkenbosch gewoond. Hagenaar Rueb woonde in het Benoordenhout, de Schilderswijk, Transvaal en Duinoord. Marcello en Els komen respectievelijk uit Leiden en Djakarta. ‘Filialen van den Haag’ aldus Frans. ‘Den Haag heeft zóveel filialen en vooral financiële: Indonesië, Sint Maarten, Suriname. Frans de Leef is erg aan Den Haag gebonden. ‘Vorige week was ik in De Bogaard in Rijswijk. Ik stond er met trillende handen.’ Hij maakt zeefdrukken en aquarellen van Haagse stadsgezichten.

Vrije jongens

In 2001 was er een expositie met werken van de hele club rond Galerie Haags van Marcello en Els (ook wel de Haagse Vrije Jongens genoemd) in de bekende Amsterdamse galerie Donkersloot. ‘Er stonden daar grote tafels van een drankensponsor. Daaromheen ontstonden de meest levendige discussies’ vertelt Els. Dat idee hebben ze meegenomen naar Den Haag.

Ook wij zitten met zijn zessen rond de tafel, in dit geval gesponsord door een Haagse drankenfirma, Westholland Wijn Import.

Wie in ieder geval deel uitmaakt van De Haagse Vrije Jongens zijn Frans de Leef, Marcello, Els, kok Pierre Wind, Marnix Rueb, de schepper van Haagse Harry en zijn broer Robert-Jan Rueb, uitgever en auteur. Robert-Jan was onder andere mede-auteur van het inmiddels beroemde Haagse spellingsboek Het groen-geile boekje. Ook entertainer Sjaak Bral, de bekende auteur Adriaan Bontebal en schrijver-columnist Julius Pasgeld behoren tot het gilde van de Vrije Jongens.

Pollock

En Bart Chabot? Robert-Jan: ‘Briljant schrijver, aardige kerel maar de laatste tijd erg bezig met de nagedachtenis van Herman Brood. Het is bijna een obsessie geworden, hij houdt overal lezingen en publiceert erover. Dus zijn bemoeienis met Den Haag is de laatste tijd wat minder, al is-ie een echte Hagenees.’

Els laat ons foto’s zien van haar werk en dat van Marcello. Een van de opmerkelijke kunstwerken is de Adam van Michelangelo en de Danae in een omgedraaide positie. Daarbij is metaal gebruikt. Ze maken veel samen, maar hebben beiden ook hun eigen dingen. Boetseren bijvoorbeeld is een specialiteit van Els, Marcello daarentegen tekent meer. Gezamenlijk hebben ze in de winter van 2001 een kunstwerk à la Pollock in het ijs op de tijdelijke ijsbaan op het Spuiplein vervaardigd.

Ze doen veel voor het bedrijfsleven en instellingen. Op dat punt zijn zij behoorlijk inventief. Zo hebben ze voor Achmea het plafond van de ontvangsthal beschilderd.

Op dit moment werkt Marcello voor een rouwcentrum in het Westland en voor een maatschappij in Utrecht. Voor managers geven ze workshops in zeefdrukken. Werk van Marcello en Els hangt tot in Amerika.

 

In het vervolg, deel 2: aandacht voor het Haags Songfestival, Den Haag een cultuurstad? en prestigieuze cultuur.

 

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0