Internationaal doorgebroken, 16 - Maria Marín

Maria Marín is een klassieke gitaarspeler. Daarnaast zingt ze flamenco, de Spaanse volksmuziek en -dans uit Andalusië in het zuiden van Spanje. Ze komt uit deze regio, om precies te zijn uit Utrera, niet ver van Sevilla. Ik spreek met haar op het terras van een café op het Plein, in het centrum van Den Haag.

Ik had haar zien optreden op een recital die georganiseerd was door Edith Bergansius van het Spaans Genootschap en de Spaanse Ambassade. Voor de pauze speelde ze klassieke Spaanse werken, een fandango van Dionisio Aguado, een mazurka van Tarrega en composities van Miguel Llobet en Alonso Mudarra. Na de pauze speelde niet alleen gitaar, maar zong er ook bij. Flamenco liederen van moderne componisten als Manuel de Falla en Feliu Gasull. Het was een mooi optreden en het publiek klapte hard om zijn waardering te tonen.

Het Haagse Conservatorium

Maria Marín, of Maria Marín Gordillo, zoals ze voluit heet, woont op het moment in Den Haag. Haar concerten geeft ze in Nederland en in Spanje, maar vooral in Nederland. Drie jaar geleden studeerde ze af aan het Haagse Conservatorium en kreeg ze een Master klassieke muziek. Maria: ‘De meeste muziek die ik speel is van Spaanse componisten uit verschillende periodes: vroege muziek, romantiek en hedendaagse muziek met componisten als Alonso Mudarra, Dinisio Aguado, Miguel Llobet, Manuel de Falla and Albéniz. Op het conservatorium maakte ik ook kennis met andere componisten. Bach, bijvoorbeeld. Ik hou van Bach, maar de Spaanse componisten en de Phrygische schalen staan dichter bij me. De Spaanse harmonieën zijn afkomstig van de Andalusische schalen en de folkore muziek.’

Ze begon op jonge leeftijd. Toen ze zeven was ging – naast haar reguliere school – naar de muziekschool, het ‘conservatorium voor de jongeren’, in Sevilla. Vaak nam haar vader haar in de auto mee naar de stad en altijd had hij de radio aan met flamenco muziek. Op het conservatorium voor de jongeren bleef ze zes jaar. Ze haalde een diploma en ze ging vier jaar door en toen had ze ook haar bachelor. Niet alleen was er flamenco muziek in de auto, die was er ook thuis.  Haar moeder zong altijd, als ze aan het stofzuigen was, tijdens de afwas en als ze aan het koken was. Maria nam het over. ‘Als ik wakker word zing ik, in de douche zing ik en als ik kook zing ik.’

Flamenco zingen

Toen ze zestien was had het Orquesta Joven de Andalucía een zangeres nodig. De dirigent sprak met haar en zei dat hij erg blij zou zijn als zij het deed. Ze stemde in en zong de Canciones populares antiguas van de dichter Federico Garcia Lorca. Maria Marín: Het was een geweldige ervaring voor mij. Het was erg emotioneel. Op dat moment kreeg ik het idee dat ik flamenco wilde zingen. En niet alleen klassieke gitaar spelen.’ Haar moeder was een beetje bang. Flamenco had ook iets met gevaarlijk leven, met drinken en roken en terecht komen in een riskant circuit.

Maria: ‘Flamenco is de Spaanse folk. Het begon aan het eind van de 15e en het begin van de 16e eeuw. De Arabieren zaten nog in Andalusië. De zigeuners hebben veel aan de muziek bijgedragen en ook de Afrikanen. De muziek heeft het temperament van Andalusië. Alle flamenco componisten komen er vandaan.'

Optreden

Ze kwam naar Nederland in 2010. Het Koninklijk Conservatorium in Den Haag had een grote naam in heel Europa en hier wilde ze haar Master klassieke gitaar halen. Een van haar leraren, Zoran Dukiç, zei tegen haar: ‘Je moet muziek spelen die je emotioneel raakt.’ Ze volgde zijn advies. Drie jaar geleden haalde ze haar diploma en begon ze als muzikant. Het flamenco zingen leerde ze zelf. Ze treedt solo op, en daarnaast met een drummer, een of meer dansers en soms een acteur als Frank Groothof. Ze speelt klassiek en zingt flamenco in de band Tiempos Nuevos, ze treedt op met het Miguel Rodríguez Quintet en in de The BvR Flamenco BigBand die op 11 juli zal optreden op het North Sea Jazz festival in Rotterdam.

Hoe ervaart ze het leven als muzikant? ‘Soms is het een beetje moeilijk. Muziek is een intieme zaak, dat kan zwaar zijn. Het is een manier van leven. Soms voel je je verdrietig en dan moet je toch optreden.  Maar de meeste tijd is het iets prachtigs. Muziek is een noodzaak. Het verbindt mensen. Muziek is onze emotie en een manier om uit te drukken wat je voelt.’

Foto 1, Johanna Lambermon, foto 2 en 8, Marjon Broeks, foto 5 Daniel Galistea, foto 6 en 7, Baiba Yurkevitch.

http://andalusvoices.nl/                                                                 https://bit.ly/1Q8rlIo

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0