Internationaal doorgebroken, 6 - Astrid Ufkes

In de foto’s van Astrid Ufkes draait het om ‘Me, Myself and My World’.  Ze maakte een reeks foto’s vanuit de gedachte dat eenvoudige, alledaagse dingen om je heen – glazen, bloemen, grassprieten, sluisdeuren, gebouwen, schoenen - een hele andere lading krijgen als je jezelf er op een bepaalde manier in plaatst.

Dat gebeurt door middel van een figuurtje, een silhouet. In elke foto zie je dat silhouet ergens terug, in tweevoud, een grotere en een kleinere versie. ‘De twee silhouetten hebben een relatie. Ik zoek net zo lang tot ze op die plek staan waarop er voor mij wat gebeurt.’

Er is een verschil tussen het ene en het andere silhouet: het ene is Me en het andere is Myself. Vergelijk het met Freud’s Ich en Über-ich.  De omgeving om de figuurtjes heen  is My World.

Kijken naar jezelf in jouw wereld

Astrid: ‘Door jezelf steeds in het beeld te plaatsen en zo naar mezelf te kunnen kijken ontstaat een interactie met dit fotografische beeld, die een vertaling zijn van mijn gevoelens, ideeën gedachten,  INFINITY (oneindigheid) of FEROCITY ( woestheid) of ….

Het zijn verschillende interpretaties van de wereld. Zo ontstaat er een gevoel, de foto begint te leven. Dan wordt het mijn wereld. Iedereen zou zichzelf erin kunnen plaatsen en daarmee geldt voor iedereen : kijken naar jezelf in jouw wereld.’

Ruud van Empel

Zomer 2013 was ze in Antwerpen, waar ze een tentoonstelling van de fotograaf Ruud van Empel bezocht. ‘Ik was zeer de indruk. Ik dacht: ik moet achtergronden gaan fotograferen. Dat heb ik de hele zomer gedaan.  Al een jaar of vier / vijf  fotografeer ik altijd wachtende mensen. In dat mensenproject kwam het idee in me op: een silhouet geeft ook al iets aan.’

De foto van het silhouet is gemaakt in Stavoren. ‘Gemaakt tegen de ondergaande zon in op een dijk. Ik dacht al snel: hier moet ik wat mee. Sommigen hebben er een mannenfiguur in gezien. Zo onzijdig, sommigen herkennen zichzelf erin. Leuk om te merken dat anderen zich er heel makkelijk in kunnen verplaatsen.’ 

Flabberguested

Ze herinnert zich de eerste Me, Myself and My World nog heel goed. ‘Het was een flabberguested moment. Ik had het nog nooit eerder met mijn kunstwerken gehad. Ik zat achter de computer en de foto begon te leven. Dat moment vergeet ik nooit meer. ‘

Er is een serie Me, Myself and My World foto’s in de tandartssfeer. ‘Ik heb daar een contact en ik mocht wat tandartsspullen ophalen. Ineens flitste het door me heen: ‘Me, myself and my dentist’. Dat is een serie geworden. Wellicht kom ik nog een keer zoiets tegen. Het ontstaat meestal vanuit een gesprek. Ik zie het als een toegepaste vorm van het concept.

Astrid’s heeft een voorkeur voor zwart-wit. ‘Ik heb iets met de combinatie zwart-wit. Ik heb serviesgoed in zwart-wit, papier, kussens. De combinatie zwart-wit is iets wat heel mijn leven bij mij past. Maar dat neemt niet weg dat ze ook kleurenfoto’s maakt. ‘Sommige mensen spreekt kleur meer aan dan zwart-wit. Ze willen het op een bepaalde plek ophangen. Het is voor mij dan een uitdaging om het idee ook in een kleuromgeving uit te werken. ‘

Fantasielandschappen

Als kind was Astrid altijd al bezig om haar eigen dingen te creëren.  ‘Van kapotte zonnebrillen maskers maken, met inkt fantasielandschappen creëren, niet bestaande figuren tekenen. Op de middelbare school had ze handvaardigheid als eindexamenvak. Daarna hield ze zich bezig met het ontwerpen van kleding.

 Ze deed een jaar  kunstacademie  bij de AKI in Enschede, interieurontwerp in de opleiding binnenhuisarchitectuur. Ze boetseerde fantasiefiguren, maakte intuïtieve schilderijen en kwam uiteindelijk uit bij het maken van fotografische beelden. Daar kon ze haar gevoelens het best in kwijt. ‘Geweldig om uiteindelijk die vorm gevonden te hebben; DAT IS WAT IK BEN!’

New York

Ruud van Empel’s fotowerk en video’s gingen na Antwerpen naar New York. Het is ook Astrid’s droom om ooit haar werk in een galerie in New York te kunnen exposeren. Waarom? ‘In die stad kom het helemaal tot zijn recht. Het is een echte drive voor mij. Ik geniet ervan als ik merk dat mijn werk ook anderen raakt, dat ook een ander zijn verhaal, gevoel kwijt kan middels mijn foto’s. En wat is daarvoor een betere plek dan New York?

http://www.overdekunst.nl/fotografie/astrid-ufkes-124.html
www.uffotodesign.nl |
http://bit.ly/2FlPGQy

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0