Marijke van Seters: “Van schilderen word je gelukkig”

Het atelier van Marijke van Seters bevindt zich op de eerste verdieping van haar huis in de buurt van het Witte Dorp in Eindhoven. Het is een mooi open huis met veel licht, ook in het atelier. Vroeger was het een fabriek, ‘De blauwververij’. Buiten staat nog een hoge schoorsteen. De verfbakken met blauwe indigo verf bevonden zich beneden, nu de slaapkamer.

Marijke van Seters woont er nu vier jaar, samen met haar man, een bouwkundige / architect. “Het gebouw was in verval. Maar het had wel zoveel speciaals dat de buurt het tot monument heeft kunnen laten verklaren. Mijn man heeft een bod op het pand gedaan dat gehonoreerd werd en toen zijn we het gaan verbouwen.”

Groene ververij

We zitten aan tafel in het atelier en overal om ons heen hangen schilderijen met planten, bomen en bloemen erop. De ‘blauwe ververij’ is hier getransformeerd in een groene ververij. Af en toe is er op de achtergrond van een schilderij een gebouw te ontwaren, zoals de schoorsteen van de voormalige fabriek.

Marijke van Seters wandelt graag in de natuur. “Dan maak ik altijd foto’s. Het is belangrijk af en toe stil te houden. Als je doorloopt zie je veel niet, als je stopt zie je van alles, en hoe beter je oplet, hoe meer je ziet. Hier in de buurt is het Stadswandelpark, maar wandelen kun je overal. Water is heel belangrijk, en zonlicht. Veel zonlicht. Door het licht zie je de nuances. Daar maak ik gebruik van in mijn schilderingen, waarin het licht een belangrijke  rol speelt.”

Catalpa

We kijken naar het schilderij boven de tafel met daarop een Catalpa, een trompetboom. Ze is nog met het schilderij bezig. Licht speelt door de (grote) bladeren heen. Het werk ontstond via een schets op basis van meerdere foto’s. Ze heeft heel wat schetsboeken en laat de pastelschets voor de Catalpa zien. “Ik probeer de verf het werk te laten doen. Dat is olieverf. De grondlaag is van acryl. Daar komen vervolgens vaak  wel vijf lagen olieverf overheen.”

Als ze bezig is gebruikt ze – naast het schetsboek – ook een aantekenboek. Ze laat het zien. Ik zie schetsen en teksten. “Ik ben dan al bezig. Hoe ga ik verder? Dan teken ik wat of ik schrijf wat. Hoe ga ik de lagen opbouwen? Hoe plaats ik de schaduwen?” Al werkend aan een schilderij ziet ze soms briljante oplossingen. Sommige schetsen brengen het niet tot schilderij. “Sommige mensen zijn geïnteresseerd in mijn tekeningen. Dan snijd ik ze er soms uit.”

Monet

Wat fascineert haar zo aan de natuur? “Natuur heeft zo veel schoonheid, zo veel mogelijkheden, zo veel lagen. Het was voor mij belangrijk erin te duiken en mijn visie daarop te geven. Natuur is altijd mijn thema geweest. Ook al tijdens mijn opleiding, de Docentenopleiding in Tilburg. We hadden allerlei vakken, maar toen al was bij vrije opdrachten mijn thema: de natuur.” En dat terwijl ze in de stad (Nijmegen) is opgegroeid.

Haar grote schildervoorbeelden zijn ook natuurschilders. Ze pakt er een stapel boeken bij. “Op de eerste plaats Monet. In de l’Orangerie van de Jardin des Tuileries in Parijs hangen in de ovale zalen zijn waterlelieschilderijen, onder andere zijn Nymphéas. Ik zag het toen ik een jaar of twintig was en de tranen liepen me over de wangen. Ik was er helemaal weg van. Ik zal nooit waterlelieschilderijen gaan schilderen vanwege Monet.”

Daarnaast vindt ze Bonnard prachtig, “zijn raamschilderingen en zijn kleurgebruik”, Anselm Kiefer “geweldig, hij plakt zonnebloempitten en allerlei materialen  in”, Peter Doig, “Grand River, schitterend werk”, Matthias Meyer, “werkt ook veel met lagen, leerling van Richter”, de houtgravures van Kawase Hasui, “de behandeling van water en schaduw” en van de Nederlanders Reinoud van Vught, “ook veel natuur”.

Sleutelwerk

Heeft ze een sleutelwerk, een werk dat een bepaalde draai gaf aan daarop volgende werken? Ze heeft er drie. De eerste is ‘Schaduwpad’ uit 2011. “In dat jaar werd ik fulltime schilder. ik begon transparante lagen over de eerste en tweede laag te schilderen, met schaduwen van bomen. Het tweede sleutelwerk is van 2013 en heet ‘Weerspiegeling’. Achter het schilderij bevindt zich nog een schilderij. Dat bereikte ik door de transparante tussenlaag.” Het derde sleutelwerk is uit 2016 en heet ‘Wasven. “Ik ging verder met de transparantie, die is er op sommige plekken niet en op andere plekken wel. Ik was aan het spelen met de lagen, zeer geïnspireerd door Japanse voorbeelden.”

Veel van haar werk heeft ze verkocht. “Het beste werk gaat het eerst. Via de galerie, ook via het atelier en bij exposities. Een twee keer per jaar neem ik deel aan exposities, zowel solo – als groepsexposities.”

Op sommige dagen komen mensen in haar atelier mee schilderen. Ze geeft dan ook wat aanwijzingen.  Op vrijdagochtend geeft ze, via het Inloophuis De Eik, les aan kankerpatiënten en hun naasten. Eerder was ze docent Beeldende Vorming bij het ROC Eindhoven. Ze is lid van de Eindhovense kunstenaarsvereniging KEK en zit in het bestuur van de atelierroute.

Schoonheid en rust

Tot slot: heeft ze een filosofische conclusie? Dat heeft ze. “Het contact met de natuur is belangrijk voor de samenleving. De natuur geeft schoonheid en rust. Via mijn schilderijen wil ik mensen leren kijken, zodat ze er als het ware in kunnen kruipen en door de verschillende lagen heen kijken. Op die manier kunnen ze even ontsnappen aan de alledaagse, steeds complexer wordende samenleving.”

Afbeeldingen

1) Wasven 2, 100x160, olieverf op linnen, 2) portret Marijke van Seters, 3) schaduwpad, 4) Weerspiegeling, 5) Catalpa, 100x80, 6) Blue Paradise 100x80 olieverf op linnen, 7) Factory Garden 100x150 olieverf op linnen, 8) Royal Purple 80x120 olieverf op linnen, 9) Sunny Afternoon 100x80, 10) Ooypolder100x180, 11) Summer120x100 olieverf op linnen, 12) Sunday walk 100x150 , 13) Reflectie 120x100          

https://www.marijkevanseters.nl/

http://bit.ly/2ZDroqv

 

 

Circa:
Nee

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0