Xavier Lust beschouwt 'Le Banc' als zijn tweede geboorte

De tweede ontwerper die het Franse designmagazine IDEAT in z'n reeks over de beste designers in België aanhaalt, is de Brusselaar Xavier Lust. Lust heeft al een aardig palmares bijeengesprokkeld met creaties voor onder andere MDF, Driade en de Padova. Al zijn ontwerpen – niet enkel limited editions, maar ook industriële productie – gaan uit van een op de natuur gebaseerd minimalisme.

U bent een van de weinige Belgische ontwerpers met een zekere internationale status. Bent u daar trots op?

Het doet me uiteraard plezier. Maar ik relativeer het ook wel, al geeft die bescheiden faam soms wel aanleiding tot leuke situaties. Onlangs kwam een jonge Italiaanse ontwerper me vragen of hij zijn carrière niet beter in België kon lanceren, hoewel alle grote editors zich tegenwoordig in Italië gevestigd hebben. In feite was het dus een indirect compliment voor iemand zoals ik, die toch zonder contacten of basiskapitaal van start is moeten gaan. Ik moet wel zeggen dat Brussel in 1992, toen ik net mijn diploma interieurarchitectuur behaald had op Sint-Lucas, een ware spookstad was: ik kon er voor een appel en een ei een huis huren en er mijn atelier installeren. Maar toch beschouw ik mezelf ergens als het bewijs van het feit dat je mits voldoende wilskracht heel wat kan bereiken. Je moet er dus wel volledig voor leven, want het is een veeleisend beroep met heel wat onderlinge concurrentie.

Hoe hebt u die status verworven? 
Eerst maakte ik gedurende tien jaar objecten uit metaal en teruggewonnen materialen, waaronder een tochtscherm waarmee ik behoorlijk veel succes kende. Maar dan besefte ik dat de productie de bovenhand had gehaald op het creëren zelf. Ik besloot een vervormde plaat in aluminium op punt te stellen die bruikbaar was voor tal van toepassingen en die toch de nodige 'ontwerpwaarde' had. Ik heb deze op een erg actieve manier aan de man proberen te brengen, en toen MDF vervolgens 'Le Banc' en 'La Grande Table' produceerde op basis van mijn creatie, ging de bal pas echt aan het rollen. Deze twee meubels vielen niet enkel op door hun unieke curves, maar konden bovendien met een derde minder materiaal gemaakt worden dan de traditionele rechtlijnige creaties. Ik stond dus aan de basis van een nieuw soort minimalisme, dat brak met het hoekige en lineaire minimalisme van de jaren 90. Ik heb die vormen nochtans gecreëerd met een simpele kantpers, dus in feite konden ze al honderd jaar eerder uitgevonden zijn. Ik beschouw 'Le Banc' een beetje als mijn persoonlijk manifest, mijn tweede geboorte...

Welke zaken zijn typisch voor Xavier Lust? Metaal? Organische vormgeving? Technische innovatie?

Ik kan me wel vinden in de definitie van Raymond Loewy, voor wie een ontwerp een samenspel is tussen vier factoren: functionaliteit, schoonheid, cultuur en technologie. Ik hecht persoonlijk ook veel waarde op de overeenkomst met de natuur. Het gaat me daarbij eerder om het structuralistische aspect dan om het puur decoratieve. Een boomblad onder de microscoop is niet enkel mooi om te zien, maar is vooral heel erg fascinerend omdat de logica erachter ons volledig ontsnapt. Je zou me een darwinistische ontwerper kunnen noemen (lacht).

Veel designers van de generatie na u bundelden de krachten en richtten collectieven op. Ervaart u het als een zwakte dat u er alleen voor staat, of is dat net uw troef?

Het ligt niet in m'n aard om samen met iemand anders objecten te gaan ontwerpen. Dat wonderlijke samenspel van de factoren die Loewy aanhaalde gebeurt mijn inziens spontaan en heeft geenszins te maken met het feit dat je van gedachten wisselt met andere personen. Hoewel conversaties met mijn editors best stimulerend kunnen zijn, maak ik het uiteindelijke ontwerp toch steeds alleen.

Bestaat er volgens u zoiets als een Belgische designtraditie?

De grote troef van ons land is dat we niet echt beschikken over een strak omlijnde identiteit. Je kan ons moeilijk zomaar 'definiëren'. Dat geeft ons als ontwerpers meer vrijheid. Belgen zullen ook nooit arrogant zijn, al merk ik de laatste tijd wel dat we steeds zelfbewuster te werk gaan. Sommigen pakken net uit met die eigenheid, maar helaas op een vaak misplaatste en stuntelige manier.

Met welke projecten bent u momenteel bezig?

Ik heb net 'Gamete' afgewerkt, een lamp die ik op basis van stereolithografie (MGX van Materialise) ontwikkelde. Dit is een werkwijze die je toelaat om – aan de hand van een 3D-tekening – eender welke vorm te creëren. De feitelijke vormgeving is evenwel niet zo simpel als het lijkt. Voorts grijp ik ook steeds meer terug naar mijn eerste liefde: knutselen met schaar en papier.

 

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0