De wereld van de Luikse kunstenaar, 5 - Laurent Impeduglia

Van Laurent Impeduglia hangt er in de Belgische Ambassade een groot schilderij waarin de kleuren zwart,  geel en bruin de toon aangeven. Er zijn enkele doodshoofden te zien, een opkringelende rookcirkel links, rechtsonder een kanonnetje, linksboven een konijn,  asfaltbanen met de woorden Oh God en Amen en links van het midden de tekst MADE IN LUIK. 

De artiest, moeder Vlaams, vader Siciliaans, draagt zijn naam terecht. Impeduglia betekent in het Siciliaans ‘de draad kwijtraken’, letterlijk ‘de kwasten door elkaar halen’. Hij tekent, schildert en maakt beeldhouwwerken en installaties.

Doodshoofden, Batman en King Kong 

 Zijn wereld schommelt tussen tekenen, schilderen, beeldhouwen en installaties.  In zijn werk zie je elementen van popcultuur, alchemie en comic strips. Er is veel zelfspot. Je herkent zijn voorgangers Jacques Charlier en Jacques Lizène. Op zijn schilderijen zie je doodshoofden en geraamten, palmbomen en Batman, King Kong en sportauto’s, figuren uit computerspelletjes , vallende rotsblokken, rokende schoorstenen van fabrieken, reusachtige lego assemblages, kerkers met dunne, lange torens en  de onvindbare Jezus. Het is vol met verwijzingen naar religie en de dood. De werken hebben titels als “Waar ben je, Jezus?”, “Tafel 3 met Sponge Bob en een futuristisch portret van mijn hond”, “Bananenberg” en “Post-neo-christelijk Tableau”.

 De kunstrecensent Julie Hanique schreef: ‘Het werk van Impeduglia is fel en gul, kent geen grenzen en alle gevestigde waarden worden hardnekkig en welgemoed aangepakt. Kunst, werk, geld, religie, enz. worden in composities verzameld die naar het einde van de wereld smaken. Werken waar de stabiliteit opzettelijk is ondermijnd door precair evenwicht, ontketende elementen of diepe barsten. Het is ook de onomwonden afbeelding van de min of meer verhulde breuken en innerlijke vitaliteit van een individu waarmee een hele generatie, die men vreemd genoeg als X bestempelt, zich kan identificeren.’ Impeduglia heeft een behoorlijke tijd deel uitgemaakt van het Luikse underground collectief Mycose. Ze maakten bladen en fanzines. Korte tijd nadat ze in 2006 een prijs kregen voor alternatieve strips op het Festival van Angoulême - Festival International de la Bande Dessinée, hieven zij zich op.

De alchemie

In een interview met een creatieve site uit Chicago, (http://creatliv.com/?p=308) zei Laurent Impeduglia tegen de interviewer, Bria. ‘Het is een feit dat ik geen kunstenaar zou zijn geweest zonder de dood van mijn broer.  Ik verloor mijn hele referentiekader, een deel van mij herinnert zich nog steeds die tijd. Zijn dood dwong me me vast te klampen aan andere dingen en een nieuw leven te beginnen. De kunst gaf me weer hoop. Ik leerde opnieuw te beginnen door diverse boeken te lezen en invloeden van de jaren ’80 op het gebied van cultuur, video games en muziek in me op te nemen. Mijn vader is altijd heel esoterisch geweest. Hij had boeken over occulte wetenschappen  waar ik probeerde door te komen. Toen ontdekte ik de alchemie en Jacques van Lennep’s boek “Art et Alchemie”, dat een verklaring gaf voor mijn beelden.'

Dit leidde me naar het werk van Jeroen Bosch, dat vol zit met alchemische symbolen. Op die manier ging ik verder zoeken. Tegenwoordig leer ik veel dankzij mijn vriendin. Zij speelt de rol van mijn muze. Ze is heel verstandig en geduldig. Ze brengt me vaak op het pad van de rede als ik ver weg in mijn bewustzijn zit. Ze doet ook de traditionele Reiki Usui en vindst haar inspiratie in de lessen van Thich Nhat Hanh, een boeddhistische monnik  die de boodschappen van Boeddha naar de westerse cultuur bracht. 

Humor en zelfspot

In zijn kunst en de Belgisch kunst in het algemeen ziet Laurent Impeduglia twee dingen terugkomen: humor en zelfspot. ‘Als ik voor mezelf spreek: humor brengt me soms uit wanhoop en geeft me een ontsnapping uit donkere ideeën. In mijn schilderijen vindt je een balans tussen vreugde en verdriet, het is een manier om telkens aan de dood te ontkomen.  Mijn werk is een permanente poging te ontsnappen en een gevecht tegen de dood. Met dit idee werk ik iedere dag en daarom werk ik ook zo veel. Ik wil nergens spijt van hebben. Desalniettemin moet ik nog veel schilderijen maken en veel projecten moeten absoluut uitgevoerd worden.’ 

Laurent Impeduglia heeft succes. Hij exposeerde in Berlijn, San Francisco, Parijs, New York en Tokio. In het buitenland is hij bekender dan in Luik zelf. Hij doceert daarnaast aan de Academie voor Schone Kunsten in Luik. Hij heeft veel aandacht voor zijn studenten, geeft hen graag raad om ze zodoende te inspireren ook het artistieke avontuur aan te gaan.

http://www.impeduglia.com/pages/012/HOME.fr.php                 https://bit.ly/1R1xVl7 

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0