De wereld van de Gelderse kunstenaar, 3 - Renneke van der Linden

Op de veelkleurige schilderijen van Renneke van der Linden zie je mensen die met allerhande dingen bezig zijn. Vaak speelt de voorstelling zich af in tropische landen.

Renneke van der Linden voelt zich kennelijk thuis in niet-westerse culturen. Ze blijkt in een dorpje in het noorden van Pakistan (Narowal) geboren te zijn, waar haar vader in 1968 gestationeerd was als cultureel antropoloog / niet-westers socioloog. De eerste acht jaar van haar leven woonde Renneke in Pakistan.

Reizen

Andere culturen, maar ook het samengaan met de Nederlandse cultuur, is onderwerp van haar werk. Ze schildert op basis van foto’s die ze tijdens haar reizen maakt. Ze combineert die foto’s tot nieuwe composities. Op basis van het geziene veroorlooft Van der Linden zich de vrijheid om nieuwe werelden te scheppen.

In de Amsterdamse MLB Galerie had ze onlangs samen met haar man Michiel Nijkamp de expositie ‘Reisimpressies’. Voordat ik haar op haar expositie sprak, was ik toevallig in De Hallen, een stukje verder op, waar ik ook een groot werk van haar zag hangen ‘Kermis in de dierentuin van Xi-an’. Ze vertelt me dat ze met dat schilderij een prijs heeft gewonnen: de Beeldend Gesproken Kunstprijs 2017’.

Renneke van der Linden heeft veel en ver gereisd. Nu ze twee kinderen in de schoolgaande leeftijd heeft, David (9) en Anja (11) reist ze nog steeds, maar minder ver. “Mijn vader schreef in de zeventiger jaren een proefschrift ‘The Bastis of Karachi’. Hij ging daarna werken voor projecten met betrekking tot krottenwijkverbetering. Zo kwam ons gezin in Pakistan terecht. Het gezin heeft er tien jaar gewoond, en ik acht jaar. Af en toe gingen we ook naar Nederland. Mijn oudste zus, Heleen, geboren in Utrecht, reisde als baby van 1 met haar ouders op de boot naar Pakistan en was daar dus het langst. Toen werd ik daar geboren, en  mijn jongste zus, Loes, werd weer in Utrecht geboren."

Afrikaanse stam

Op haar zestiende ging Renneke terug. Hoe stond het er nu bij in Pakistan? Renneke: "We gingen er met het hele gezin heen, mijn zus Heleen wegbrengen die er vrijwilligerswerk ging doen. Ik ben erg geschrokken van de armoede, diefstal en stenen gooiende Moslims. Op latere leeftijd ben ik wel nog vaak naar het voor toeristen wat veiligere India gegaan, nooit meer naar Pakistan. Ik ben erg betrokken bij het nieuws over Pakistan, ook andere landen. Dat is nu voornamelijk negatief. Ik wil graag de andere kant laten zien, de ‘rijkdom van de armoede’."

In 2003 was ze met Michiel in Kenia. Daar maakte ze een serie schilderijen waarvan er ook enkele op de expositie in de MLB Galerie hingen. Een van die schilderijen, de ‘Afrikaanse stam’ duidt ze aan als een sleutelwerk. We zien een groep mensen (een andere stam dan de Maasai) muziek maken en dansen en hutjes op de achtergrond.  “Met dit schilderij maakte ik een sprong vooruit in mijn schildertechniek. Technisch lukte er meer. Ook vond ik het plezier in het schilderen hier terug na een periode van depressie.”

Draaimolen in afbraak

Er was een gallery talk in De Hallen naar aanleiding van het prijswinnende schilderij ‘Kermis in de dierentuin van Xi-an’. Op het schilderij staat een draaimolen in afbraak. De kermispaarden liggen er  voor, in het gras. Ook een deel van mensenkoppen die aan de draaimolen bevestigd waren, een ander deel staat nog op de bovenkant. “Mensen reageerden heel positief. Alles is los op dat schilderij, realiseerde me ik toen. Pas op dat moment werd het mij duidelijk waarom ik dat schilderij had gemaakt. Dat schilderij gaat over eenzaamheid. Er werd in De Hallen ook muziek gemaakt geïnspireerd op het schilderij, dat was sarcastische muziek. Goed passend eigenlijk bij een sarcastisch schilderij.”

Atelier

Renneke van der Linden is 24 jaar kunstenaar. Ze studeerde op de Hogeschool voor de Kunsten Arnhem, eerst een jaar lerarenopleiding Tekenen en toen nog 4 jaar vrije Kunst, en daarna een jaar op de AKI in Enschede, bij de schildersafdeling. “Dat jaar heeft veel bij me losgemaakt qua kleurgebruik en compositie. Ik maakte het schilderij ‘Jacob met de Engel’, toen ik mensen tegen kwam die op de AKI zaten, en die zeiden dat ik daar wel kon leren schilderen. In Arnhem bleef het allemaal erg theoretisch, de AKI was een goede aanvulling.” 

Ze is goed te spreken over het kunstklimaat in Nederland. “Je krijgt de ruimte om te zijn wie je wil zijn. Er is een sociaal vangnet. Ik doe wat ik graag wil doen, in een andere baan zou ik ongelukkig zijn. Ik pas slecht in systemen, vooral als de factor macht een rol speelt. In je atelier mag je zijn wie je bent. Ik ben er gelukkig geworden. Graag zou ik alles wat ik gemaakt heb verkopen. Maar ik mag dit jaar niet ontevreden zijn, ik heb redelijk verkocht.”

Niet alleen won Renneke dit jaar de Beeldend Gesproken Kunstprijs, ze won ook de tweede prijs ‘Stan Raemdonck’ in Lovendegem in België. “Er waren 300 inzendingen, het onderwerp was ‘Natuur’.“

Feest der herkenning

Het lag op de Academie niet voor de hand om voor figuratief te kiezen. “Ik werd er weleens om uitgelachen. Men vond het te letterlijke schilderijen, bijna primitief. Maar ik kies er voor. Ik moet grip hebben op wat ik doe en ik wil graag begrepen worden. Ik vind het leuk als mensen het ervaren als een feest der herkenning.”

https://www.facebook.com/renneke
http://www.beeldendgesproken.nl/kunstenaars/linden-renneke-van-der/
http://www.mlbgalerie.nl/expopaginas/expo-0617.html

https://bit.ly/2uPDm5i 

Circa:
Nee

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0