Jeneverstokerij Aanleiding voor de verbouwing was de ontdekking in het jaar 2000 van de fundamenten van een achttiende-eeuwse jeneverstokerij onder de vloer van het museum. Om deze te behouden en te kunnen laten zien was een verbouwing nodig. Tevens moest het Gemeentearchief een nieuw onderkomen krijgen. Doelstelling was aan een zo breed mogelijk publiek op één plaats alle informatie over cultuur en geschiedenis van Harlingen en zijn bewoners beschikbaar te stellen en toegankelijk te maken. Nieuwe vleugel Aan de achterzijde van het Hannemahuis is een nieuwe multifunctionele vleugel gebouwd, ontworpen door architect Marten Atsma uit Oenkerk. Hierin bevinden zich een zaal voor wisselende tentoonstellingen rond historische thema's en hedendaagse beeldende kunst, een auditorium, de leeszaal van het Gemeentearchief, nieuwe geklimatiseerde depots, een film- en fotostudio, vergader- en dienstruimtes. Bij de verbouwing en herinrichting van het oude Hannemahuis hebben de voormalige stijlkamers en tentoonstellingszalen een metamorfose ondergaan. In twee ruimtes kan de bezoeker een tijdreis naar het verleden maken. In het voorste gedeelte van het museum is de kunsthandel van Henricus Antonius Baur en zijn zoon Nicolaas Baur, kunstschilders die omstreeks 1815 in de Harlinger Voorstraat woonden en werkten, tot leven gewekt. Nerveus vanwege de nadere publieke verkoping van zeventiende en hedendaagse meesters geven vader en zoon Baur toelichting bij de door hen tentoongestelde schilderijen. Halverwege oud- en nieuwbouw beleeft men hoe het erin 1760 in de jeneverstokerij van de familie Hannema aan toe ging. Zittend tussen drinkebroers in de herberg ziet en hoort men Jan Hannema (1746-1825) over de bloei en ondergang van de distilleerderij en de vernietiging van het geheim van Talma. Zilverzaal In de zilverzaal wordt zeventiende- en achttiende-eeuws zilversmeedwerk van Harlinger ambachtslieden getoond. In de Vestdijkkamer met alle eerste drukken, foto's en andere personalia hoort men schrijver Simon Vestdijk het gedicht 'Stad aan de Wadden' voorlezen. In de tegelzaal is een overzicht van Harlinger aardewerk en tegels die als exportproduct beroemd waren. Op de scheepvaartafdeling is onder andere te zien hoe de laatste Harlinger walvisvaarder vastliep in het poolijs. In een andere zaal kan men door middel van touch screens digitaal door de straten van het monumentale Harlingen wandelen. Een drietalige audiotour leidt langs museale topstukken en voorwerpen met een spannend verhaal.
Tekst van RCE:
Herenhuis onder zadeldak tegen hoge klokgevel met natuurstenen aanzetkrullen, daklijst en bekroning Anno 1794. Zes- en negenruitsvensters. In 1825 uitgebreid met een pand van drie traveeën onder rechte kroonlijst en schilddak met hoekschoorstenen. Eveneens zesruitsvensters. Zeven stoeppalen met kettingen. Inwendig in rechtervoorkamer geschilderd behang door Oostendorp, afkomstig uit een gesloopt pand aan de Zeepziederstraat.
Woonhuizen. De bebouwing van de binnenstad bestaat voornamelijk uit diepe tweelaags huizen. Er zijn ook enkele dwarse huizen en eenlaagspanden. Opvallend is het aantal woonhuizen met een relatief geringe breedte of diepte, maar wel met een behoorlijke hoogte. Verschillende huizen hebben achter hun jongere voorgevels een middeleeuwse kern, zoals Grote Bredeplaats 2, Scheerstraat 1/Herenwaltje 19 en Zuiderhaven 25. Het Hannemahuis (Voorstraat 56) bezit inwendig op de verdieping een compleet houtskelet met rijk bewerkte sleutelstukken uit het eerste kwart van de 16de eeuw. De hoge klokgevel dateert uit 1794. In 1825 is het huis uitgebreid met het naastgelegen pand. Door de laatste bewoners, de familie Hannema, is het beschikbaar gesteld als gemeentemuseum van Harlingen. In de voorkamer bevindt zich een geschilderd behang, gemaakt door de Harlingse schilder Oostendorp (1757-1827) en afkomstig uit een gesloopt pand aan de Zeepziedersstraat.
